نام پژوهشگر: فهیمه بلورکش

حفظ حریم مکانی برای انجام پرس وجوهای نزدیک ترین همسایه ی گروهی در خدمات مکان مبنا
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه اصفهان - دانشکده مهندسی 1391
  فهیمه بلورکش   بهروز ترک لادانی

توسعه و افزایش روزافزون دستگاه های قابل حمل گوناگون، که دارای ابزارهای مکان یابی و قابلیت برقراری ارتباطات بی سیم هستند، موجب پیدایش و توسعه ی سیستم هایی برای ارائه ی خدمات مکان مبنا شده است. این سیستم ها با دریافت پرس وجوهای مکان مبنای کاربران، اطلاعات متناسب با مکانشان را در اختیار آن ها قرار می دهند. از آن جا که برای انجام این پرس وجوها، کاربران باید اطلاعات مکانی خود را در اختیار فراهم کنندگان خدمت قرار دهند، امکان ردیابی و نقض حریم خصوصی کاربران وجود دارد. بنابراین هدف تحقیقات فعلی در این زمینه، بهبود روش های حفظ حریم مکانی با وجود ارائه ی خدمات با کیفیت بالا، و هم چنین ارائه ی انواع جدید و مختلفی از خدمات کاربردی به کاربران می باشد. یکی از خدمات جدید در این زمینه، پرس وجوهای نزدیک ترین همسایه ی گروهی هستند که در آن ها اعضای یک گروه نزدیک ترین مکان به کل افراد گروه را درخواست می کنند. تاکنون راهکارهای مختلفی جهت حفظ حریم مکانی کاربران در پرس وجوهای فردی طراحی شده اند، اما در مورد پرس وجوهای گروهی تا به حال تحقیقات کمی صورت گرفته است. در این پایان نامه، دو روش برای انجام پرس وجوهای نزدیک ترین همسایه ی گروهی ارائه و بررسی شده است. در روش اول، یک شناسه ی منحصربه فرد برای پرس وجو انتخاب شده و سپس هر یک از اعضای گروه با استفاده از روش های مخفی سازی مکان که در پرس وجوهای فردی استفاده می شوند، ناحیه ی بی‏ نشانی خود را به فراهم کننده ی خدمت اعلام می کند؛ فراهم کننده ی خدمت پس از دریافت تمام نواحی بی‏ نشانی، پرس وجو را پردازش کرده و مجموعه ای از جواب های کاندیدا را به کاربران بازمی گرداند که شامل جواب حقیقی می باشد. در نهایت کاربران با استفاده از الگوریتم های شایعه ی مورداستفاده در تجمیع داده ها، جواب حقیقی را به دست می آورند، به طوری که هیچ یک نتوانند مکان حقیقی دیگری را حدس بزنند. در روش دوم که روشی تقریبی است، ابتدا کاربران با استفاده از الگوریتم های شایعه روی یک شاخص مکانی مشترک به توافق رسیده و یکی از اعضای گروه، این شاخص مکانی را به فراهم کننده ی خدمت ارسال می کند. پس از آن فراهم کننده ی خدمت جواب های تقریبی را به آن کاربر ارسال کرده و کاربر مذکور نیز این جواب ها را به سایر اعضای گروه ارسال می کند. کاربران می توانند برای محاسبه ی جواب های دقیق، مجموعه جواب بزرگ تری را از فراهم کننده ی خدمت درخواست کرده و سپس با استفاده از الگوریتم شایعه جواب حقیقی را پیدا کنند. نتایج حاصل از ارزیابی های انجام شده نشان می دهد که هر دو روش ارائه شده میزان حفاظت از حریم مکانی و زمان پاسخ به کاربران را نسبت به روش های پیشین بهبود می بخشند. در روش دوم هزینه ی پردازش پرس وجو در فراهم کننده ی خدمت نیز کاهش می یابد.