مقدمه آشنایی با معنای کتاب عظیم الهی، قرآن مجید، فهم واژگان آن و به اصطلاح آشنایی با مفردات الفاظ آن است. با توجه به اهمیت این موضوع از میان منابع لغوی قرآنی دو مورد از بهترین ها یعنی «تفسیر مجمع البیان فی علوم القرآن» مرحوم طبرسی و همچنین «تفسیر کشّاف عن حقایق غوامض التنزیل» زمخشری (از مفسران بنام قرن های پنجم و ششم) را که در بحث های ادبی و لغوی مشهور و مورد استناد بسیاری از مفسران و لغویان هستند، در این رساله منبع اصلی تحقیق قرار داده ایم. آنچه در اینجا صورت گرفته است، بررسی تطبیقی مفردات قرآن کریم از جزءهای هفده و هیجده از دو تفسیر ارزشمند نام برده است که نتیجه آن دست یابی به معنای دقیقی از واژگان آیات دو جزء مورد نظر و نیز آشنایی به روش های عملی دو مفسر و تفاوت های کار هر یک بوده است. در واقع متن اصلی عربی از دو تفسیر استخراج شده و بعد از اعراب گذاری کامل و ارائه ترجمه ای از آن ها، میان دو بیان بر اساس دیگر منابع لغوی معتبر از جمله مفردات راغب اصفهانی، بررسی وتطبیق صورت گرفته است. بر اساس بررسی ها می توان گفت نظر این دو مفسر بزرگ می تواند در کنار هم در روشن شدن معنای واژه (چیزی که هدف اصلی این رساله است) موثر واقع شود.