در این تحقیق تأثیر آموزش عالی بر رشد اقتصادی در 5 نظام اجتماعی متفاوت بر اساس نظام مدیریت سیاسی برآورد شد که این 5 نظام عبارت بودند از نظام سلطنتی مشروطه-نظام جمهوری پارلمانی-نظام ریاست جمهوری-نظام شبه ریاست جمهوری و نظام تک حزبی. در فرضیه دوم تأثیر آموزش عالی بر رشد اقتصادی در کشورهای عضو اوپک و کشورهای غیر عضو اوپک بررسی شد و در فرضیه سوم به بررسی تأثیر آموزش عالی بر رشد اقتصادی در کشورهای دموکراتیک و غیر دموکراتیک پرداخته شد. اهداف تحقیق تعیین تاثیر آموزش عالی بر رشد اقتصادی در نظام های اقتصادی و اجتماعی متفاوت و همچنین بررسی وضعیت آموزش عالی در کشورهای منتخب جهان و راههای بهبود بکارگیری این عامل در فرآیند تولید می باشد. نوع تحقیق کاربردی و جمع آوری اطلاعات اسنادی (کتابخانه ای) است. برای آزمون فرضیه ها، با توجه به اطلاعات متغیرهای مورد نظر، از روش داده های تابلویی(panel data) برای 56 کشور در دوره زمانی (2010-1990) استفاده شده است. در فرضیه اول سرمایه انسانی(آموزش عالی) در کشورهای مبتنی بر سیستم سلطنتی مشروطه بیشترین تاثیر را بر رشد اقتصادی گذاشته است و بعد از آن هم به ترتیب در کشورهای مبتنی بر سیستم جمهوری پارلمانی، جمهوری های مبتنی بر سیستم شبه ریاست جمهوری و سپس سیستم ریاست جمهوری دارای بیشترین مقدار می باشند. در این 4 طبقه ذکر شده تاثیر آموزش عالی بر رشد اقتصادی از نظر آماری منفی و معنی دار بوده است. در طبقه کشورهای تک حزبی تاثیر آموزش عالی بر رشد اقتصادی از نظر آماری بی معنی است. در مجموع با توجه به تخمین های انجام گرفته این فرضیه تایید می شود. در فرضیه دوم تأثیر آموزش عالی در کشورهای عضو اوپک معنی دار نیست ولی در کشورهای غیر اوپک مثبت و معنادار برآورد شد و فرضیه مورد تأیید آماری قرار گرفت. در فرضیه سوم تأثیر آموزش عالی بر رشد اقتصادی در کشورهای دموکراتیک مثبت و معنادار است و در کشورهای غیر دموکراتیک معنی دار نیست و این فرضیه نیز مورد تأیید آماری قرار گرفت.