در اقتصادهای مبتنی بر دانش، سازمان ها از دانش کارکنان خود به عنوان منبعی در جهت خلق و افزایش ارزش سازمانی استفاده می کنند و موفقیت آن ها به توانایی شان در مدیریت این منابع کمیاب و فرار بستگی دارد. یکی از قابلیت های مهم سازمانی که می تواند به سازمان ها در خلق و به اشتراک-گذاری دانش کمک بزرگی نماید و برای آن ها در مقایسه با سازمان های دیگر مزیت سازمانی پایدار ایجاد کند، وجود سرمایه اجتماعی است. با وجود گستردگی تحقیقات صورت گرفته در زمینه نحوه ارتباط سرمایه اجتماعی با مدیریت دانش، انتقال دانش، به اشتراک گذاری دانش و دیگر مفاهیم مشابه، به واسطه گستردگی دیدگاه های موجود در مورد ساختار سرمایه اجتماعی و مباحث مرتبط با دانش، نتایج یکسان و قطعی در این زمینه حاصل نگردیده است. هدف این تحقیق بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی در به اشتراک گذاری دانش در کارکنان شهرداری منطقه 15 تهران است. روش تحقیق، همبستگی و جامعه آماری این تحقیق نیز کارکنان شهرداری منطقه 15 تهران بودند. به منظور انجام تحقیق، پس از مطالعات کتابخانه ای، براساس ادبیات تحقیق و با استفاده از کارهای دیگر محققین پرسشنامه ای طراحی گردید که پس ارائه آن به تعدادی از اساتید مورد تأیید قرار گرفت. پس از گردآوری پرسشنامه ها (71 مورد) ، پاسخ ها به لحاظ عوامل قابل شناسایی و پایایی لازم مورد بررسی قرار گرفته و سپس نسبت به تحلیل اطلاعات اقدام گردید. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که در این مرکز بین سرمایه اجتماعی و به اشتراک گذاری دانش و کیفیت آن رابطه ای معنادار وجود دارد. با تغییر سرمایه اجتماعی در اجزای سه بعد ساختاری (مشارکت اجتماعی) ، هنجاری (پیوند متقابل اجتماعی) و شناختی (نگرش و انتظارات در مورد به اشتراک گذاری دانش) ، میزان به اشتراک گذاری دانش در بعد کیفیت تغییر می یابد