هدف اصلی مطالعه حاضر بررسی رابطه میزان حمایت اجتماعی شبکه های غیررسمی و میزان رضایت از زندگی زنان متأهل شاغل می باشد. در این پژوهش با استفاده از رویکرد شبکه فردی، ویژگی های شبکه اجتماعی زنان مورد بررسی قرار می گیرد. این رویکرد اطلاعات جزئی تری در مورد شبکه های اجتماعی افراد فراهم می کند. علاوه بر این، در این مطالعه به بررسی رابطه ویژگی های ساختی و تعاملی شبکه با میزان رضایت از زندگی زنان نیز پرداخته می شود. مطالعه حاضر با روش پیمایش و با استفاده از پرسشنامه انجام گرفت. جامعه آماری را زنان متأهلِ شاغل 55-20 سال ساکن در شهر اردبیل تشکیل می دهند. حجم نمونه 356 نفر است که برای انتخاب آنها از روش نمونه گیری خوشه ای استفاده شده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که میزان رضایت از زندگی زنان (3.07) و میزان حمایت دریافتی از شبکه های غیررسمی (1.90) در حد متوسط می باشد. در بین شبکه های غیررسمی، شبکه خانوادگی و سپس شبکه دوستی، بیشترین میزان حمایت و شبکه همسایگی و بعد از آن شبکه همکار، کمترین میزان حمایت را داشته اند. نتایج رگرسیون نشان می دهد که میزان حمایت شبکه های غیررسمی، اندازه شبکه، نزدیکی مکانی و پایگاه اقتصادی- اجتماعی به طور مستقیم بر میزان رضایت از زندگی زنان تأثیر می گذارند. نتایج تحلیل مسیر نیز نشان می دهد که ویژگی های ساختی و تعاملی شبکه به طور غیرمستقیم و در نهایت از طریق حمایت اجتماعی بر رضایت از زندگی زنان نیز تأثیرگذار هستند.