چکیده این آزمایش، به منظور بررسی تأثیر سطوح 0، 1/0 و 2/0 درصد آلفامیون در جیره بر عملکرد طیور گوشتی با استفاده از 480 قطعه جوجه گوشتی نر و ماده سویه تجارتی راس در سالنی با سیستم بسته و تهویه عرضی اجرا شد. جوجه ها در یک روزگی پس از توزین، به طور تصادفی در 24 جایگاه گروهی توزیع شدند. طی دوره آزمایش دو جیره شامل جیره های آغازین (1 تا 21 روزگی) و رشد (22 تا 49 روزگی) بر مبنای ذرت و سویا و با استفاده از سایر ترکیبات معمول خوراک مرغ در بازار به منظور تأمین احتیاجات غذایی جوجه های گوشتی توصیه شده 1994)) nrc تنظیم شد.متغیرهای وزن زنده، مصرف خوراک، ضریب تبدیل خوراک، تلفات و راندمان عملکرد اقتصادی بررسی شد. در 28 و 49 روزگی به ترتیب چهار و 10 جوجه از هر پن برای ارزیابی صفات مربوط به لاشه شامل وزن و راندمان لاشه و وزن چربی حفره شکمی کشتار شد. میانگین وزن بدن جوجه ها در سنین 7، 14، 21، 28، 42 و 49 روزگی به طور معنی داری (05/0<p) تحت تاثیر سطح آلفامیون جیره قرار نگرفت. در اوایل دوره وزن جوجه های تحت رژیم خوراکی بدون آلفامیون به میزان اندکی بیشتر بود اما در پایان دوره وزن جوجه های تحت تیمار 2/0 درصد آلفامیون در جیره بالاتر بود ولی این اختلاف وزن در هیچ سنی معنی دار (05/0<p) نشد. جیره های حاوی 2/0 درصد آلفامیون در جیره و جیره های بدون آلفامیون نسبت به جیره های حاوی 1/0 درصد آلفامیون در جیره باعث افزایش مصرف خوراک شدند و این اختلاف فقط در مقطع سنی 35 تا 42 روزگی معنی دار (05/0>p) شد. همچنین از نظر تأثیر بر راندمان تبدیل خوراک نه تنها با جیره های حاوی 1/0 درصد آلفامیون در جیره اختلاف معنی داری (05/0<p) نداشتند بلکه از نظر عددی نیز تقریباً در یک دامنه ی همسانی بودند. راندمان چربی حفره شکمی در سن 28 روزگی به طور معنی داری (05/0>p) تحت تأثیر سطح آلفامیون جیره و چربی مطلق حفره شکمی در سن 49 روزگی به طور معنی داری (05/0>p) تحت تأثیر دمای محیط قرار گرفت. نتیجه گیری می شود که افزودن آلفامیون به میزان 1/0 درصد به جیره مرغ ها در شرایط سرمای محیط و 2/0 درصد در شرایط گرمای محیط پرورش موجب تبعات اقتصادی مثبت به لحاظ کاهش تلفات و راندمان عملکرد اقتصادی گله ها می شود. میانگین تلفات جوجه ها در تمام سنین با افزایش آلفامیون به جیره کاهش یافت ولی این کاهش فقط در مقطع سنی 22 تا 49 روزگی معنی دار (05/0>p) شد. افزایش آلفامیون به جیره باعث بهبود و افزایش معنی دار شاخص راندمان عملکرد اقتصادی شد.

اکسیداسیون لیپیدهای کیسه زرده انرژی مورد نیاز جوجه ها را تأمین نمی کند. از طرف دیگر پس از تفریخ، جوجه ها لاجرم در معرض تنش گرسنگی قرار می گیرند که بر بالانس انرژی در بدن آن ها اثر منفی دارد. بنابراین تغذیه اولیه در جوجه ها، جهت تأمین انرژی، از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. این آزمایش برای بررسی تأثیر دو فاکتور تزریق روغن زیتون به درون کیسه زرده جوجه های تازه تفریخ شده با دو سطح 0 و 7/0 میلی لیتر و طول زمان گرسنگی پس از تفریخ شامل پنج سطح 0، 12، 24، 36 و 48 ساعت، بر عملکرد تولیدی جوجه گوشتی اجرا شد. تعداد 800 قطعه جوجه گوشتی در یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 10 تیمار و 4 تکرار استفاده شد. تلفات به صورت روزانه ثبت شد و مصرف خوراک و وزن بدن در روزهای 2، 5، 8، 11، 14، 21، 28، 35 و 42 مورد ارزیابی قرار گرفت. به منظور برازش داده های رشد، از مدل غیر خطی گومپرتز استفاده شد. در سن 28 روزگی، دو جوجه نر به طور تصادفی از هر پن انتخاب و پس از کشتار، ابعاد ظاهری عضله سینه و وزن عضله کوچک و بزرگ سینه، به صورت انفرادی ارزیابی شد. تأثیر گرسنگی بر میانگین افزایش وزن زنده، مصرف خوراک و ضریب تبدیل کل دوره معنی دار بود p<0.05)). افزایش وزن زنده جوجه های متأثر از 36 ساعت گرسنگی پس از تفریخ، به طور معنی دار کم تر از جوجه های گروه شاهد بود.(p<0.05) کم ترین میانگین مصرف خوراک، برای جوجه های متحمل 36 ساعت گرسنگی وجود داشت که تفاوت معنی دار با گروه شاهد (صفر ساعت گرسنگی) داشت. اعمال 48 ساعت گرسنگی پس از تفریخ باعث کاهش معنی دار میانگین ضریب تبدیل شد. تزریق روغن زیتون به درون کیسه زرده، درصد تلفات کل دوره را به طور معنی دار افزایش داد و بر شاخص تولید کل نیز اثر منفی داشت (p<0.05). اثر گرسنگی و تزریق روغن زیتون بر وزن زنده بدن، طول، عرض، عمق و زاویه سینه، درصد وزن سینه و وزن عضله کوچک و بزرگ سینه، در سن 28 روزگی معنی دار نبود. اثر گرسنگی بر سرعت رشد در سن 28، 35 و 42 روزگی، وزن زنده بلوغ، ضریب رشد نسبی و وزن در نقطه عطف منحنی رشد معنی دار بود (p<0.05). اعمال 48 ساعت گرسنگی پس از تفریخ، موجب رشد جبرانی در جوجه ها شد. اثر تزریق روغن زیتون بر سرعت رشد و کاهش وزن در طول گرسنگی پس از تفریخ معنی دار نبود. در کل نتیجه گیری شد که 36 ساعت گرسنگی پس از تفریخ، عملکرد جوجه ها را به طور منفی تحت تأثیر قرار داد. تزریق 7/0 میلی لیتر روغن زیتون نتوانست کاهش وزن در طول گرسنگی پس از تفریخ را جبران کند و بر عملکرد جوجه های گوشتی تأثیر منفی داشت.