چکیده: امروزه میزان دسترسی به خدمات بهداشتی درمانی به عنوان شاخص عمده سلامت جامعه قلمداد می شود. پزشکی از راه دور به استفاده از تجهیزات ارتباطی جهت ارتباط بین پزشکان و بیماران اطلاق می شود. هدف پژوهش حاضر تعیین و شناسایی موانع و عوامل موثر بر استقرار پزشکی از راه دور در دانشگاه علوم پزشکی زاهدان بود. پژوهش حاضراز نوع مطالعات کمی – کیفی بوده که به صورت توصیفی- مقطعی در سال 1391 در بیمارستان های شهر زاهدان انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل واحدهای مدیریت بیمارستان،پزشکان، واحد it، مدیره پرستاری و سرپرستان می باشد که پرسشنامه بین 120 نفر از آنان توزیع گردید و با 11 نفر از مدیران مصاحبه انجام گرفت. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بوده که روایی و پایایی ان مورد ارزیابی قرار گرفت (79/.). همچنین برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی استفاده شد. یافته ها نشان داد که تنها 10 درصد از افراد مورد بررسی از فناوری پزشکی از راه دور آگاهی داشته و از دیدگاه آنان شبکه ویدئو کنفرانس و پزشکان به عنوان مهمترین منابع جهت اجرای پزشکی از راه دور می باشد. همچنین شبکه اینترنت و خطوط ارتباطی به عنوان مهمترین زیر ساخت (66 %) برای راه اندازی پزشکی از راه دور بوده و عدم مشارکت بخش خصوصی در اجرای پزشکی از راه دور در بیمارستان ها (81 %) و عوامل فرهنگی به عنوان مهمترین موانع در اجرای این فناوری بودند. در مجموع افراد شاغل در بیمارستان های مورد مطالعه آگاهی اندکی در باره این فناوری داشته و موانع فرهنگی مانع اجرای این فناوری می باشد. راه اندازی شبکه مشاوره پزشکی از راه دور می تواند دسترسی جامعه به خدمات بهداشتی درمانی را افزایش و منجر به کاهش هزینه های سلامت می شود، لذا پیشنهاد می گردد تا بیمارستانها جهت افزایش آگاهی کارکنان و استقرار شبکه پزشکی از راه دور اقدامات لازم را انجام دهند. کلید واژه ها: موانع، عوامل موثر، پزشکی از راه دور، استقرار چکیده: امروزه میزان دسترسی به خدمات بهداشتی درمانی به عنوان شاخص عمده سلامت جامعه قلمداد می شود. پزشکی از راه دور به استفاده از تجهیزات ارتباطی جهت ارتباط بین پزشکان و بیماران اطلاق می شود. هدف پژوهش حاضر تعیین و شناسایی موانع و عوامل موثر بر استقرار پزشکی از راه دور در دانشگاه علوم پزشکی زاهدان بود. پژوهش حاضراز نوع مطالعات کمی – کیفی بوده که به صورت توصیفی- مقطعی در سال 1391 در بیمارستان های شهر زاهدان انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل واحدهای مدیریت بیمارستان،پزشکان، واحد it، مدیره پرستاری و سرپرستان می باشد که پرسشنامه بین 120 نفر از آنان توزیع گردید و با 11 نفر از مدیران مصاحبه انجام گرفت. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بوده که روایی و پایایی ان مورد ارزیابی قرار گرفت (79/.). همچنین برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی استفاده شد. یافته ها نشان داد که تنها 10 درصد از افراد مورد بررسی از فناوری پزشکی از راه دور آگاهی داشته و از دیدگاه آنان شبکه ویدئو کنفرانس و پزشکان به عنوان مهمترین منابع جهت اجرای پزشکی از راه دور می باشد. همچنین شبکه اینترنت و خطوط ارتباطی به عنوان مهمترین زیر ساخت (66 %) برای راه اندازی پزشکی از راه دور بوده و عدم مشارکت بخش خصوصی در اجرای پزشکی از راه دور در بیمارستان ها (81 %) و عوامل فرهنگی به عنوان مهمترین موانع در اجرای این فناوری بودند. در مجموع افراد شاغل در بیمارستان های مورد مطالعه آگاهی اندکی در باره این فناوری داشته و موانع فرهنگی مانع اجرای این فناوری می باشد. راه اندازی شبکه مشاوره پزشکی از راه دور می تواند دسترسی جامعه به خدمات بهداشتی درمانی را افزایش و منجر به کاهش هزینه های سلامت می شود، لذا پیشنهاد می گردد تا بیمارستانها جهت افزایش آگاهی کارکنان و استقرار شبکه پزشکی از راه دور اقدامات لازم را انجام دهند. کلید واژه ها: موانع، عوامل موثر، پزشکی از راه دور، استقرار