هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش شادمانی فوردایس برافزایش امید و رضایت از زندگی سالمندان شهر اصفهان است. این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل می باشد. در این پژوهش 30 نفر از سالمندان ساکن در خانه سالمندان صادقیه شهر اصفهان در دو گروه آزمایش(15 نفر) و کنترل(15 نفر) به طور تصادفی جایگزین شدند. متغیر مستقل، آموزش شادمانی فوردایس بود که گروه آزمایش در 9 جلسه آن را دریافت داشتند و گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکردند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش مقیاس امید در عرصه های خاص بزرگسالان (adshs) وپرسش نامه رضایت از زندگی سالمندان ایرانی(lsi-z) بود. برای تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس استفاده گردید. نتایج نشان داد که آموزش شادمانی فوردایس برافزایش نمره ی کل امید و رضایت از زندگی سالمندان موًثر است(1./.p<) و این آموزش بر خرده مقیاس های امید در عرصه های روابط اجتماعی، روابط عاشقانه، اوقات فراغت تاثیر معنادارداشته (1./.p<) و در عرصه های تحصیلی، زندگی خانوادگی، شغلی تاثیر معنا دارنداشته است. کلید واژه ها: آموزش شادمانی فوردایس، امید، رضایت از زندگی