اختلاف نظر در بعضی از اعتقادات در میان مسلمانان بوجود آمد و باعث ایجاد فرق کلامی گردید و همرا با فراز و نشیب و پیامدهای مثبت و منفی استمرار یافت. مشهورترین این فرق ، معتزله ، اشاعره و امامیه می باشند و امروزه در میان اهل سنت ، فرقه اشاعره غلبه فکری خود را بر سایر فرق کلامی آنان حفظ کرده و در تشیع نحله امامیه (اثنی عشریه) توانسته است از مبانی فکری و اعتقادی خود به رغم محدودیت های خاص دفاع نماید و پایدار بماند. در کنار فرق مهم و مشهور کلامی جریانات و گروه های افراطی نیز کم و بیش ظهور و افول کرده اند، از جمله آنها در دوران معاصر«وهابیدن هستند» که با ادعای سنی گری به مخالفت و عداوت با بعضی از فرق مسلمان، بالاخص مذهب امامیه و آنها را به دلیل بعضی از باورهایشان چون شفاعت، توسل ، زیارت و .... متهم به شرک و کفر نموده و در این راستا بدون توجه و گفتمان علمی و منصفانه ؛ اقدام به خصومت، خشونت و تکفیر و تفسیق مخالفین خود کرده و مع الاسف، اتحاد و اصالت مسلمین را شکننده ساخته اند. در مقابل امامیه سعی دارد تا با بحث استدلالی مبتنی بر منابع اصیل اسلامی آموزه ها و باور های خود را ارائه و با مخالفین خود تعامل منطقی داشته باشد. در همین جهت در این نوشتار بناست تا با روشی منطقی و مستند اندیشه های امامیه، اشاعره و وهابیه در خصوص مسائل مربوط به شفاعت، توسل و زیارت بررسی و تطبیق گردد و اشتراکات و افتراقات آنها تبین شود. سپس به این سوال پاسخ داده شود که تفاوت دیدگاه وهابیت با اشاعره و امامیه در مسائل مذکور چیست؟ آیا وهابیت عقاید خود را در این زمینه از اشاعره گرفته است؟در این نوشتار پس از مطالعه، بررسی و تطبیق این نتیجه حاصل شد که؛ کلیات و اصل شفاعت، توسل و زیارت مورد قبول می باشد اما در مصادیق، جزئیات و اقسام و موارد آن اختلاف نظر جدی وجود دارد این تفاوت بین اشاعره و امامیه کمتر و بین امامیه و وهابیه به مراتب بیشتر است، اشاعره اگر چه بخشی از باورها را در خصوص شفاعت، توسل و زیارت را قبول ندارند و مشروع نمی دانند اما اقدام به تکفیر نمی کنند اما وهابیت با تکیه بر افکار ابن تیمیه و محمد بن عبدالوهاب با استنباطی سلیقه ای و یک جانبه ؛ بسیاری از مصادیق و موارد موضوعات مذکور را نه تنها شرک و کفر می دانند بلکه اعلان تکفیر و جنگ و ریختن خون آنان را مباح می دانند؛ بطور کلی می توان گفت که در بعضی از کلیات و اصول و مبانی اشاعره و وهابیت اشتراک نظر دارند، اما وهابیت برداشتهای فرعی و افراطی از آن کلیات و اصول را به خود اختصاص داده است.

این تحقیق با عنوان بررسی اثر بخشی مشاوره گروهی به روش شناخت درمانی برکاهش افسردگی دانش آموزان پسر اول دبیرستان فاقد پدر در آموزش و پرورش منطقه ده تهران می باشد. از میان مجموع نظریه ها و دیده گاهای بررسی شده برای تدوین چهار چوب نظری و فرضیات از نظریه شناختی بک و نظریه منطقی هیجانی آلبرت الیس استفاده شد. روش پژوهش در این مطالعه نیمه آزمایشی بود و اطلاعات لازم به وسیله ابزار پرسشنامه از میان دانش آموزان فاقد پدر در آموزش و پرورش منطقه ده تهران جمع آوری شد و برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. اطلاعات به وسیله ازمون آماری مناسب (آزمونt) توصیف و بررسی شده است. فرضیه مورد پژوهش دراین تحقیق این بود که (( درمان شناختی به شیوه گروهی بر کاهش افسردگی دانش آموزان پسر فاقد پدر موثر است)) که پس از مدت 8 جلسه مداخله درمانی شناختی این نتایج به دست آمد که در گروه کنترل پیش آزمون 06/21 و پس ازمون 60/20 و در گروه آزمایش پیش ازمون 93/20 و پس آزمون 80/16 شد که همانگونه از نتایج به نظر می آید تآثیر شناخت درمانی گروهی بر کاهش افسردگی پسران دانش آموز موثر شناخته شد و فرضیه تحقیق تآیید شد.