اما ابررساناهای دمای بالا به علت دانه ای بودن و وجود حفره در ساختارشان، چگالی جریان بحرانی پایینی از خود نشان می دهند. روشی موثر برای افزایش jc ، بهبود اتصالات بین دانه ای و افزایش مراکز میخکوبی شار با ساختارهایی است که ابعاد آن ها به اندازه طول همدوسی جفت های کوپر باشد. این امر موجب بهبود سایر خواص ابررسانایی نیز می شود. از این رو با توجه به خواص و ساختار نانولوله های کربنی، به بررسی تأثیر آلایش آن ها در ابررسانای ybco با درصدهای وزنی مختلف 25/0، 5/0، 1، 5/1، 2 و 5 پرداختیم. روش آسیاکاری گلوله ای جهت مخلوط کردن پودر ybco، cnt و برش cnt در مدت زمان های 1ساعت و 2ساعت انتخاب و پخت نمونه ها در هوا و آرگن انجام شد. چگالی جریان بحرانی و دمای بحرانی نمونه ها و ترموپاور آن ها در دمای اتاق(k300) اندازه گیری و مشخصه یابی نمونه ها با استفاده از sem و xrd انجام شد. نتایج نشان داد پخت نمونه ها در هوا، منجر به تجزیه نانولوله ها می شود و با افزایش درصد وزنی نانولوله های کربنی، jc، tc و ترموپاور کاهش می یابند. پارامترهای شبکه نیز اندازه گیری شد که تغییری در آن ها مشاهده نشد. اما هنگامی که پخت در آرگن انجام شود، دمای پخت نانولوله-های کربنی بالاتر از دمای پخت ابررسانا می شود. مقاومت نمونه های ساخته شده در جو آرگن، اندازه گیری شد و مشخصه یابی نمونه ها نیز با استفاده از sem و xrd انجام شد و نتایج بر خلاف انتظار صفر نشدن مقاومت نمونه ها تا دمای k65 را نشان می داد.