به دلیل اهمیت کارآفرینی در فرآیند توسعه اقتصادی کشورها، مطالعه قصد کارآفرینانه از دهه های گذشته تاکنون همواره مورد توجه پژوهشگران بوده است. هدف این پژوهش بررسی تاثیر عوامل محیطی و فرهنگی بر قصد کارآفرینانه دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه شهید باهنر کرمان با درنظرگرفتن نقش تعدیل کننده اعتماد به نفس در رابطه بین عوامل محیطی و قصد کارآفرینانه می باشد. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش اجرای پژوهش توصیفی/ همبستگی می باشد. جامعه مورد مطالعه در این پژوهش دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه شهید باهنر کرمان می باشد. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 330 نفر محاسبه شد که بر مبنای روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. جهت سنجش متغیرهای مورد بررسی از پرسشنامه استاندارد و برای آزمون فرضیه های تحقیق، از رویکرد معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که دو متغیر حمایت خانوادگی و دانشگاهی ادراک شده به طور مستقیم و همچنین از طریق اعتماد به نفس بر قصد کارآفرینانه تاثیر می-گذارند اما متغیر حمایت ساختاری ادراک شده تاثیر معناداری بر قصد کارآفرینانه به طور مستقیم و غیرمستقیم ندارد. علاوه براین، فردگرایی و فاصله قدرت با قصد کارآفرینانه رابطه معناداری دارند اما جمع گرایی رابطه معناداری با قصد کارآفرینانه ندارد.