هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر مصرف اسید آمینه شاخه دار بر لاکتات خون و توان هوازی دور? بازیافت پسران فعال بوده است. بدین منظور 18 دانشجوی پسر فعال که دارای شرایط شرکت در تحقیق بودند انتخاب شده و بطور تصادفی به دو گروه ، مکمل (تعداد 9 نفر، سن به سال 78/0±11/25 ، شاخص توده بدن 98/0±74/22 2kg/m ، درصد چربی51/1±26/12) و گروه دارونما (تعداد 9 ، سن به سال86/0±67/24، شاخص توده بدن 15/2±48/23 ، درصد چربی 42/1±89/11) تقسیم شدند. در یک طرح دوسوکور آزمودنی ها 30 دقیقه قبل از آغاز آزمون بروس، 77 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن مکمل اسیدهای آمینه شاخه دار و یا پلاسیبو (دکسترین) دریافت کردند. برای بررسی تأثیر مصرف مکمل bcaa بر سطوح لاکتات در دور? بازیافت، 30 دقیقه قبل، بلافاصله ، 15 دقیقه و30 دقیقه پس از اتمام آزمون بروس، لاکتات گیری انجام شد. جهت تجزیه و تحلیل آماری ، برای مقایسه توان هوازی دو گروه از آزمون t مستقل استفاده شد. جهت مطالعه معنی داری درون گروهی در مراحل مختلف پژوهش از آزمون تحلیل واریانس در اندازه گیری های مکرر چند عاملی و جهت بررسی تفاوت میانگین متغیرها از آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. یافته ها نشان داد پس از فعالیت، توان هوازی و میزان میانگین ضربان قلب دوره های بازیافت بین دو گروه به دنبال مصرف مکمل اسیدهای آمینه شاخه دار افزایش معنی داری نداشت، اما میزان میانگین لاکتات دوره های بازیافت بین دو گروه کاهش معنی داری(001/0?p و 05/0?p) نشان داد. بر اساس این یافته ها نتیجه گیری می شود مصرف مکمل اسیدهای آمینه شاخه دار باعث کاهش سطوح لاکتات خون دوره های بازیافت شده و به دنبال آن منجر به بهبود زمان دوره بازیافت شد.