مطالعه ی حاضر، تلاشی برای تخمین تابع تولید برنج پر محصول در ایران می باشد. بدین منظور، اطلاعات مربوط به متغیرهای تولید برنج پر محصول، مکانیزاسیون، میزان بذر اصلاح شده، میزان آبیاری، میزان کود و همچنین میزان سم مصرفی این نوع برنج در استان های خوزستان، گیلان، مازندران و همچنین در سطح کل کشور، طی سال های 1370تا 1387، جمع آوری شده است. سپس با چیدمان داده ها به صورت سری زمانی و روش gmm و با استفاده از تابع تولید کاب – داگلاس، در نهایت 4 الگوی بهینه ی تخمینی برای استان ها و کل کشور بدست آمده است. نتایج الگوی تخمین زده شده در سطح کل کشور، حاکی از آن است که تغییر در به کارگیری ماشین آلات و تکنولوژی مدرن، بذر اصلاح شده، آبیاری، کود، آفت کش ها و سموم، در اجرای انقلاب سبز در ایران موثر است. به گونه ای که با افزایش یک درصد بذر اصلاح شده تولید برنج پرمحصول 10.74 % افزایش می یابد و همچنین با افزایش یک درصدی آبیاری نیز تولید این نوع برنج 1.19 %افزایش می یابد. با افزایش یک درصد نسبت سطح مکانیزه به کل سطح زیر کشت در مراحل کاشت و برداشت(مکانیزاسیون)، تولید این نوع برنج به ترتیب 2.02 %و1.68 %، افزایش می یابد. براساس نتایج تحقیق، بیشترین کشش مربوط به متغیر بذر اصلاح شده می باشد و بیشترین اثر منفی مربوط به متغیر کود است که بیش از حد نیاز محصول مورد استفاده قرار گرفته است. بنابراین طبق هدف تحقیق که شناسایی اثر عواملی چون مکانیزاسیون، استفاده از بذر های اصلاح شده، آبیاری، کود و سموم بر اجرای انقلاب سبز در کشور ایران و استان های مهم تولید کننده ی برنج می باشد، می توان گفت که الگوی تخمین زده شده، اهداف تحقیق را تایید می کند.