بیماری بوته میری با عامل pythium ultimum یکی از مخرب ترین بیماری های خانواده کدوئیان (cucurbitaceae) بخصوص خیار در سطح دنیا از جمله در ایران به شمار می رود. سودومو ناس ها به خصوص pseudomonas fluorescens با تولید متابولیت های متنوعی مثل پایولوتئورین و 2و4 دی استیل فلوروگلوسینول قادرند قارچ عامل بیماری را تحت کنترل درآورند. برای بررسی اثر آنتی بیوتیک فنازین-1-کربوکسیلیک اسید بر روی قارچ عامل بیماری ، پس از جداسازی 150 جدایه باکتری از رایزوسفر خیار، برترین آنها از نظر جلوگیری از رشد کلنی پیتیوم در آزمون کشت متقابل روی محیط کشت kb+pda تعیین گردید.از بین آن ها 23 جدایه با قابلیت بازدارندگی 3/67-53/25 درصد به عنوان جدایه های برتر انتخاب شدند. برای تعیین جدایه های دارای ژن فنازین-1-کربوکسیلیک(pca) ازآزمونpcr با دو پرایمرpca2a و pca2b استفاده شد.نتایج آن نشان داد که تنها 9 جدایه2-79,y-21,f141,f10, m80-3,t37,m8-10,chn4,t30-1دارای این ژن می باشند. میزان فعالیت این ژنها با استفاده از روش کیفی "ایجاد رسوب سبز در محیط pda" مورد ارزیابی قرار گرفت و مشخص شد که 4 جدایه اول قادر به تولید رسوب سبز رنگ می باشند ولی این رسوب در 5 جدایه آخر مشاهده نشد، این پدیده را می توان به بیان بهتر ژن pca درآنها نسبت داد. با این حال، نتایج آزمایشهای گلخانه ای نشان داد که هر 9 جدایه قادر به کنترل کامل مرگ گیاهچه قبل از خروج گیاهجه ها از خاک (pre-imergens) میباشند، در حالیکه 4 جدایه اول اثر بهتری در کنترل بیماری در هر دو مرحله قبل و بعد از خروج گیاهجه هااز خاک (pre and post emergens) نشان دادند. در بررسی های دیگر استرین cha89 که تنها قادر به تولید سیدروفور می باشد توانست از مرگ گیاهجه جلوگیری نماید ونشان از تاثیر این متابولیت در جلوگیری از فعالیت قارچ در مرحله pre mergence دارد.