از بررسی آیه های قرآن و کتاب مقدس چنین برمی آید که نگاه کلی این دو کتاب در مورد شیطان تقریباً یکسان است. از نظر هر دو کتاب شیطان مخلوق خداست، او نخست در بارگاه الهی بوده اما به سبب غرور و تکبر از جایگاه خویش سقوط کرد، شیطان در این دنیا موجودی شریر است که انسان را فریب می دهد. در هر دو کتاب شیطان به صورت جمع شیاطین نیز به کار رفته که نشان می دهد او دارای سپاه و یارانی است. او دشمن بشر و مخالف سعادت آن هاست و همواره در وسوسه و اغوای آن ها می کوشد، در عین حال در قرآن و کتاب مقدس رهنمودهایی برای نجات از وسوسه های او بیان شده که عمل به دستورات خداوند و حمایت و رحمت الهی از جمله ی آن هاست. در مواردی نیز دیدگاه قرآن با تورات و انجیل در مورد شیطان متفاوت است. از جمله: 0 به نظر می رسد شیطان در قرآن مفهومی عام دارد و در کتاب مقدس خاص است، در قرآن کاربرد شیطان محدود به آن موجود متمرد نیست و مصادیق دیگری را شامل می شود، اما مصداق مهم لغت شیطان همان موجود است. ولی در کتاب مقدس، شیطان به همان موجود شریر که بشر را اغوا می-کند، اطلاق می شود. 0 ماهیت شیطان، در قرآن تصریح شده که شیطان جن است و از جنس فرشتکان نیست، ولی در کتاب مقدس او فرشته ای است که از آسمان سقوط کرد. 0 عملکرد شیطان، در قرآن شیطان تسلطی بر انبیا و بندگان مخلص ندارد و در دیگر انسان ها، تصرف او در حد وسوسه کردن است تا از این راه انسان ها را به گناه متمایل کند. ولی در کتاب مقدس توانایی او به اندازه ای است که می تواند انبیا را هم فریب بدهد. و در پایان فرجام شیطان، که طبق دیدگاه هر دو کتاب آتش جهنم خواهد بود.