چکیده هدف از مطالعه ی حاضر، بررسی بازتاب مناسبات قدرت در محتوا و ساختار ترجمه ها ی انگلیسی آثار فارسی پسا استعماری است. به همین منظور، در ابتدا 140 پاراگراف از دو اثر فارسی انتخاب و با ترجمه ی انگلیسی انها مقابله گردید تا تعیین شود "12 گرایش ساختارشکنانه" برمن (2000) تا چه اندازه قابل توجیه بوده، و فشارهای قوم گرایانه تا چه میزان در ترجمه قابل شناسایی می باشند. سپس، برای تحلیل داده ها، تعداد دفعات تکرار هر گرایش مورد شمارش قرار گرفت.نتایج به دست آمده نشان داد "منزلت بخشی" رایج ترین گرایش ساختارشکنانه و "نابودی شبکه های بومی و یا بیرونی سازی آنها" کم رواج ترین گرایش بود. این امر ممکن است نشان دهنده آن باشد که ترجمه ها، تحت تاثیر رفتار قوم گرایانه، نوعی بومی سازی متون اصلی محسوب می- شوند. فهم این نکته که محتوا و ساختار زبان های مختلف و ارزش های آنها تا چه میزان در دنیای امروز ما حفظ گردیده، ممکن است در ارزیابی کیفیت ترجمه مفید باشد. این ارزیابی ها برای دانشجویان رشته ی مترجمی زبان انگلیسی، معلمان و نظریه پردازان، برای بهبود مطالعات ترجمه، مفید فایده می باشند.