چکیده این پژوهش به بررسی رابطه سازوکارهای نظام راهبری شرکتی با کارایی شرکت ها می پردازد. درصد مالکیت نهادهای عمومی غیردولتی و انقلابی، درصد مالکیت دولت، دوگانگی وظیفه مدیرعامل و نسبت بدهی، سازوکارهای نظام راهبری شرکتی مورد بررسی در این پژوهش می باشد . تعداد 152 شرکت طی دوره زمانی 1385 تا 1389 به روش نمونه گیری حذفی انتخاب شد. در مرحله اول ، امتیاز کارایی شرکت ها با استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها و مدل ccr محاسبه گردید. سپس با انجام تعدیلاتی به عنوان متغیر وابسته مدل رگرسیون توبیت برای بررسی رابطه بین سازوکارهای نظام راهبری شرکتی با کارایی شرکت ها مورد استفاده قرار گرفت. بررسی وجود رابطه غیرخطی بین درصد مالکیت دولت و نهادهای عمومی غیردولتی وانقلابی با کارایی شرکت ها نیز در این پژوهش مورد توجه قرار گرفت. نتایج پژوهش بیانگر آن است که بین درصد مالکیت دولت و نهادهای عمومی غیردولتی و انقلابی با کارایی شرکت ها رابطه معنادار و مثبت وجود دارد. در حالی که بین دوگانگی وظیفه مدیرعامل و نسبت بدهی با کارایی شرکت ها رابطه معناداری مشاهده نشد. در بررسی رابطه غیرخطی بین درصد مالکیت نهادهای عمومی غیردولتی با کارایی شرکت ها نتایج نشان می دهد که افزایش مالکیت نهادهای عمومی غیردولتی و انقلابی تا آستانه مالکیت 45.22 درصد به بهبود کارایی شرکت ها منجر می شود و بعد از آن کاهش کارایی را به دنبال خواهد داشت. بین درصد مالکیت دولت با کارایی شرکت ها رابطه غیر خطی معناداری مشاهده نشد.