چکیده: هدف: هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر بهبود رفتار سازگارانه و مهارت های اجتماعی در دختران با سندرم داون می باشد. روش: 37 دانش آموز با سندرم داون 8 تا 12 سال با هوشبهر 55 تا 75 به صورت در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه مداخله (18 نفر) و کنترل (19 نفر) تقسیم شدند. نخست هر یک از آزمودنی ها به کمک فهرست مهارت های اجتماعی و سه خرده مقیاس مهارت های ارتباطی، مهارت های زندگی روزمره و مهارت های اجتماعی شدن مقیاس واینلند ارزیابی شدند. سپس آموزش مهارت های اجتماعی به مدت 2 ماه در 10 جلسه آموزشی 1 ساعته برای آزمودنی های گروه مداخله اجرا شد. در پایان دوره آموزش و 2 ماه پس از آن، همه آزمودنی ها دوباره به کمک ابزارهای یاد شده ارزیابی شدند و داده ها توسط آزمون t تحلیل شد. یافته ها: تحلیل داده ها نشان داد که گروه آزمایش پس از پایان جلسات آموزشی بهبود معناداری را در زمینه رفتار سازگارانه (مهارت های زندگی روزمره و مهارت اجتماعی شدن) و مهارت های اجتماعی پیدا کردند. بررسی پیگیری نیز نشان داد که بهبودهای بدست آمده از آموزش، 2 ماه پس از آموزش نیز همچنان حفظ شده است. نتیجه: آموزش مهارت های اجتماعی سبب بهبود رفتار سازگارانه و مهارت های اجتماعی در کودکان سندرم داون می شود. کلید واژه: مهارت های اجتماعی، رفتار سازگارانه، سندرم داون.