در این پژوهش به مقایسه 5 مدل اقلام تعهدی به واسطه چندین متغیر حسابداری برای تعیین قویترین مدل به منظور پیش بینی مدیریت سود پرداخته شده است. مدل دی آنجلو ، مدل جونز ، مدل جونز تعدیل شده ، مدل سابرانیام و مدل گارزا گومز مدلهای تحقیق بوده که جهت تعیین قویترین مدل از متغیرهای حسابداری شامل داراییهای جاری ، حسابهای دریافتنی تجاری، حسابهای دریافتنی بلندمدت ،دارایی های ثابت، هزینه استهلاک،جمع کل داراییها، حسابهای پرداختنی تجاری ، حسابهای پرداختنی بلندمدت، هزینه های بازاریابی، توزیع و فروش، سود عملیاتی ، سود یا زیان غیر عملیاتی، فروش خالص و تعدیلات سنواتی استفاده شده است. آزمونهای آماری بر روی 110 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بین سالهای 1383 الی 1388 صورت پذیرفته است. برای آزمون فرضیات تحقیق از آزمون همبستگی و آزمون تحلیل واریانس استفاده شده است. یافته های تحقیق حاکی از آن است که مدل تعدیل شده جونز قویترین مدل برای شناسایی فعالیتهای مدیریت سود در هنگام استفاده از آن برای شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار ایران می باشد.همچنین تعدادی از متغیرهای حسابداری برای شناسایی مدیریت سود نسبت به بقیه مناسبترند.