نانوذرات نقره برای ترمیم زخم های مختلف استفاده می شوند، بنابراین بررسی سمیت این ماده در سیستم های زنده اهمیت زیادی دارد. در این تحقیق، تاثیرات نانوذرات نقره، روی ترمیم زخم و تغییرات بار میکروبی زخم بررسی شد و نیزاثر این ذرات بر روی فعالیت آنزیم های کبدی و برخی پارامترهای هماتولوژیک موش های آزمایشگاهی مورد ارزیابی قرار گرفت. در این مطالعه تجربی، 50 سر موش balb/c ماده در دو گروه 25 تایی مورد بررسی قرار گرفتند. پس از بیهوشی عمومی و تراشیدن قسمت پشت حیوان، در شرایط استریل، زخمی مساوی و سطحی در همه حیوانات ایجاد شد. روز جراحی روز صفر محسوب شد و گروه تیمار و کنترل به ترتیب با 50 میکرولیترمحلول 10ppm نانوذرات نقره و 50 میکرولیترآب مقطر، روزی یکبار، به مدت 14 روز، تحت درمان موضعی قرار گرفتند. برای مقایسه درصد بهبودی زخم، در روزهای 0، 7 و14 مساحت زخم اندازه گیری شد. برای مقایسه درصد رشد باکتری، در روزهای دوم و هفتم تعداد کل باکتری های هوازی شمارش شد. پس از 2، 7 و 14 روز، از هر گروه پنج حیوان به طور تصادفی انتخاب شد و فعالیت آنزیم های آلانین آمینو ترانسفراز (alt) و آسپارتات آمینو ترانسفراز (ast) در نمونه های خون موش ها مورداندازه گیری قرار گرفتند و در روز چهاردهم، هموگلوبین، هماتوکریت و تعداد سلول های خونی اندازه گیری شدند و در دو گروه مورد مقایسه قرار گرفتند.در این مطالعه، آنالیز آماری توسط آزمون های anova و t مستقل انجام شد. نتایج نشان داد که درصد ترمیم در گروه تیمار نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری بیشتر است (05/0>p). در گروه کنترل، افزایش معنی داری در رشد باکتری ها مشاهده شد (01/0>p). سطح ast و alt تفاوت معنی داری بین دو گروه نشان نداد (05/0p>). در شمارش گلبول های سفید خون، افزایش در تعداد این سلول ها در گروه تیمار مشاهده شد (05/0>p). شمارش گلبول های قرمز خون و اندازه گیری هموگلوبین و هماتوکریت تغییر معنی دار و محسوسی را نشان نداد (05/0p>). نتایج این مطالعه نشان داد که محلول 10ppm نانوذرات نقره بدون آسیب کبدی و سمیت خونی باعث تسریع در روند التیام زخم در موش balb/c می شود.