برگزاری فریضه حج که یکی از واجبات دینی مسلمانان است، از زمان ورود اسلام به ایران با فراز و فرودهای خاصی همیشه انجام میگرفت. ایلخانان از همان آغاز مسلمانی خود، اقدامات قابلتوجهی در راستای اعزام کاروانهای زیارتی به مکه و بهرهبرداری سیاسی-اجتماعی از این امر، انجام دادند. اما با برافتادن حکومت آنها و بهوجود آمدن دورهای از تجزیه سیاسی در ایران، چگونگی برگزاری فریضهی حج نیز تحتتأثیر منفی بهجای گذاشت. با تشکیل حکومت تیموری، بهرهبرداری سیاسی-اجتماعی و اقتصادی از حج، بار دیگر مورد توجه قرار گرفت و اجتماع حج، صحنه نبرد و برتریجویی فرمانروایان تیموری با سلاطین مملوک و سپس عثمانی گردید. این وضع بر مسائل مرتبط با حج نیز تأثیر گذاشت. بدینترتیب هدف پژوهش حاضر بررسی این مسائل در دوره میان سقوط حکومت ایلخانی تا پایان دوره تیموری میباشد.