چکیده در پژوهش حاضر کوشش شده است تا ارتباط بین سبکهای مدیریت تعارض مدیران با میزان خلاقیت دبیران مدارس متوسطه نواحی چهار گانه شهر شیراز مورد بررسی قرار گیرد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی – همبستگی بوده است . از جامعه آماری دبیران مدارس متوسطه شهر شیراز در سال تحصیلی90-89 تعداد 356 نفر به عنوان نمونه آماری به شیوه تصادفی طبقه ای انتخاب شده اند. ابزار جمع آوری داده ها عبارتند از : پرسشنامه سنجش خلاقیت رندسیپ (1979) و پرسشنامه تعیین سبکهای مدیریت تعارض رابینز(1999) . جهت بررسی پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید همچنین جهت سنجش روایی پرسشنامه از نظرات اصلاحی اساتید راهنما ، مشاور و متخصصان مدیریت آموزشی استفاده گردید .به منظورتجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین ، درصد ، ضریب همبستگی پیرسون و... ) وآمار استنباطی (رگرسیون چند متغییره) استفاده شده است . همچنین نتایج پژوهش نشان داد که بر اساس نظر دبیران 70 درصد مدیران از راهبرد راه حل گرایی ،24 درصد مدیران از راهبرد عدم مقابله و 6 درصد مدیران از راهبرد کنترل بیشتر استفاده کرده اند و نیز بر اساس یافته های توصیفی 71 درصد دبیران از خلاقیت در سطح متوسط ، 13 درصد از خلاقیت در سطح کم و 16 درصد دبیران از خلاقیت در سطح بالا برخورداربودند . بطور کلی نتایج آزمون فرضیه ها نشان داد که : بین راهبرد راه حل گرایی و راهبرد کنترل با میزان خلاقیت ارتباط معنی دار وجود ندارد و تنها بین راهبرد عدم مقابله و میزان خلاقیت دبیران ارتباط معنی دار و منفی وجود دارد . کلید واژه ها : راهبرد های مدیریت تعارض ، راهبرد عدم مقابله ، راهبرد راه حل گرایی ، راهبرد کنترل و خلاقیت .