هدف پژوهش حاضر بررسی رابط? توانمندسازی روان شناختی و عملکرد شغلی با میانجی گری نگرش های شغلی بود. جامع? آماری هم? کارکنان شرکت بهره برداری نفت و گاز مارون- اهواز بودند، که از بین آن ها 216 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزارهای این پژوهش شامل پرسشنامه های توانمندسازی روان شناختی (اسپریتزر، 1995)، رفتار نابارور شغلی (آکینو، لویس، و برادفیلد، 1999)، رفتار شهروندی سازمانی (پودساکف، مک کنزی، مورمن، فتر، 1990)، رفتار درون نقشی (ویلیامز و اندرسون، 1991)، خشنودی شغلی (آیرونسون، اسمیت، برانیک، گیبسون، پل، 1989)، و تعهد عاطفی (ماودی، استیرز، و پورتر، 1979) بودند. این پرسشنامه ها از روایی و پایایی قابل قبولی در پژوهش حاضر برخوردار بودند. نتایج با استفاده از الگویابی معادلات ساختاری (sem) بر اساس amos20 و spss16 انجام گرفت. برای آزمون فرضیه های ساده از روش همبستگی ساده و آزمون فرضیه های میانجی گر از روش بوت استرپ استفاده شد. نتایج برازندگی مدل را نشان داد و تحلیل های بیشتر مربوط به فرضیه های ساده نشان داد که توانمندسازی روان شناختی رابط? معنی داری با خشنودی شغلی، تعهد عاطفی، رفتار شهروندی سازمانی، رفتار درون نقش و رابطه ای منفی با رفتار نابارور شغلی دارد. نتایج مربوط به فرضیه های میانجی گر نیز نشان داد که تعهد عاطفی میانجی گر رابط? توانمندسازی روان شناختی با رفتار شهروندی سازمانی، رابط? توانمندسازی روان شناختی با رفتار درون نقشی است، امّا خشنودی شغلی تنها میانجی گر رابط? توانمندسازی روان شناختی با رفتار شهروندی سازمانی است. بنابراین با نتایج بدست آمده می توان نتیجه گیری کرد که توانمندسازی روان شناختی بر رفتارهای شغلی، و در نهایت بر عملکرد شغلی اثر مثبت می گذارد.