نیشکر از مهترین گیاهان قندی در جهان محسوب می شود. این گیاه پتانسیل تولید با کیفیت بالا و به مقدار زیاد در واحد سطح زمین را داراست و قیمت بسیار ارزان شکر در مقایسه با مقدار کالریی که ایجاد می-کند، این کالا را به صورت منبعی اساسی در تامین انرژی جوامع فقیر مبدل نموده است. از اینرو پایداری درازمدت کشت و صنعت های نیشکر از جهت تامین شکر مورد نیاز از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این تحقیق در سال 1390 در مقیاس منطقه ای در استان خوزستان به منظور تدوین شاخصی برای کمی کردن میزان پایداری بوم شناختی نظام های کشاورزی نیشکر در کشت و صعنت امیرکبیر، امام خمینی(شعیبه) و کارون انجام شد. اطلاعات مربوط به این نظام کشاورزی شامل سنجه های اجتماعی، تولید نیشکر و محصولات جانبی، کود و مواد شیمیایی، خاک، آب و آبیاری، شخم و مکانیزاسیون و شیوع و مدیریت علف های هرز با استفاده از پرسش نامه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بر اساس این دیدگاه یک شاخص پایداری که تلفیقی از 74 سنجه بود برای نظام زراعی نیشکر طراحی شد. نتایج شاخص پایداری بیانگر آن بود که کشت و صنعت های نیشکر در استان خوزستان از لحاظ پایداری در وضعیت نسبتا خوبی برخوردار هستند و سه کشت و صنعت در یک گروه از دسته بندی وضعیت شاخص های پایداری قرار داشتند. میانگین امتیاز شاخص پایداری در این نظام ها در سه کشت و صنعت مورد مطالعه 83/60 بود. بالاترین و پایین ترین امتیاز شاخص پایداری به ترتیب مربوط به کشت و صنعت امیرکبیر و به میزان 13/70 و کشت و صنعت کارون و به میزان 50/52 و کشت و-صنعت امام خمینی از نظر با میزان حاصل 88/59 در رتبه دوم قرار داشت. در میان گروه سنجه های مورد مطالعه در این تحقیق کمترین درصد امتیاز کسب شده متعلق به گروه های کود و مواد شیمیایی(50/47 درصد) و بیشترین درصد امتیاز کسب شده مربوط سنجه پایداری شخم و مکانیزاسیون (80 درصد) بود.