خلاصه از شایعترین عفونت های انگلی در کبد نشخوارکنندگان می توان به عفونتهایی که از خانواده فاسیولیده ودیکروسلیده و مراحل نوزادی خانواده تنی ایده (کیست هیداتیک،کبدی و سیستی سرکوس تنیوکولیس ) اشاره داشت که بعضی از این آلودگیها علاوه بر لطمات فراوان به ساختمان کبد چون توانایی بیماریزایی در انسان را نیز دارند از لحاظ مسائل بهداشت فرد و جامعه نیز بسیار حائز اهمیت هستند. انگلهای شایع ریوی نظیر کیست هیداتیک ریوی و استرانژیولوسهای ریوی نیز مشابه انگلهای کبدی سبب زیانهای فراوان بر بافت ریه گشته و تظاهرات درمانگاهی را نیز به دنبال دارد. بازرسی از کشتارگاه کرج راک واقع در جاده شهریار بعد از سیمین دشت و کشتارگاه نیک احشام واقع در شهریار دو تا از شناخته شدهترین کشتارگاههای کشور انجام شد .بررسی در چهارفصل سال انجام گرفته است. تعداد 22599 دام مورد بررسی قرار گرفت بیشترین میزان آلودگی ابتلا به ریه کیست هیداتیک با25/6 درصد و سپس آلودگی به استرونژیلوس می باشد که 15/5 درصد کشتار را بخود اختصاص داده است. آلودگی کبد به کیست هیداتیک(19/3 درصد) وفاسیولا(28/2 درصد) ودیکروسلیوم(14/2درصد) و سیستی سرکوس بویس (13/0درصد) به ترتیب آلودگیهای شایع در دامهای کشتاری این شهرستان می باشند.

پروبیوتیکها توسط سازمانfao/who به عنوان ارگانیسمهای زنده غیر پاتوژن شناخته شده اند که وقتی در مقادیر کافی تجویز شوند،باعث سلامت بخشی به مصرف کننده می شوند.لاکتوباسیلها از شناخته شده ترین پروبیوتیکها بوده که جزو فلور میکروبی دستگاه گوارش غالب حیوانات هستند.این مطالعه به منظور بررسی اثرلاکتوباسیلوس اسیدوفیلوسptcc1643 و لاکتوباسیلوس کازئیptcc1608 به طور جداگانه و همچنین توام بر روی استافیلوکوکوی اورئوس در دوزهای مختلف در هنگام رشد همزمان در شیر استریل صورت گرفته است.دو گروه کنترل (فاقد پروبیوتیک) و شش گروه آزمون(دارای پروبیوتیک و دوزهای مختلف استاف)در شیر استریل تلقیح و گرمخانه گزاری شدند.سپس در زمانهای مشخص شمارش کلی استاف صورترگرفت و ph هم اندازه گیری شد، این آزمون ده مرتبه تکرار شد و میانگین شمارش کلی استاف در مراحل مختلف و ph در گروههای شاهد وآزمون توسط تست anova یکطرفه بررسی شد.نتایج نشان داد که رشد توامان پروبیوتیکها به طور معناداری(p<0.01) از رشد استاف در طی گرمخانه گزاری ممانعت کردو ph نمونه های حاوی پروبیوتیکها از گروههای کنترل پایین تر بود (p<0.01) .از این مطالعه می توان نتیجه گرفت که مصرف فراورده های پروبیوتیکی می تواند اثر سودمندی در پیشگیری و درمان عفونتهای ناشی از استاف اورئوس داشته باشد.

چکیده شیر وفرآروده های آن ازمنابع مهم جهت تغذیه انسان بوده و بخش مهمی از غذای روزانه مردم را تشکیل میدهد. ایران قدمت طولانی در تهیه انواع فراورده های تخمیری سنتی از جمله پنیردارد، که با توجه به عطر و طعم مطلوب از بازار پسندی بالایی برخوردار است. پنیرهای حاوی کشت های پروبیوتیک مانند لاکتوباسیل ها یکی از متداول ترین فراورده های شیر تخمیری از دسته غذاهای فرا ویژه می باشند. مصرف این فراورده ها در حفظ تعادل میکروفلور روده ، بهبود اختلالات گوارشی و کاهش علائم عدم تحمل لاکتوز ، درمان اسهال ، درمان آسیب های کبدی ، مهار تومورهای سرطان و پیشگیری از سرطان و کاهش کلسترول خون نقش موثری دارد .تا کنون در مطالعات انجام شده بر روی پنیرهای سنتی مناطق مختلف ایران سویه های متعددی از لاکتوباسیلهای بالقوه پروبیوتیک جدا سازی و شناسایی شده است .دراین تحقیق30 نمونه پنیر سنتی از شهر گرمسار طی زمستان جمع آوری شد . نمونه ها در ظروف استریل و تحت شرایط سترونی به بخش بهداشت مواد غذایی دانشکده دامپزشکی گرمسار منتقل شدند و پس از رقت سازی وکشت بر روی محیط های اختصاصی، از کلنی های مجزا و غیر همسان از لحاظ شکل ، رنگ آمیزی گرم و تست کاتالاز بعمل آمد و لاکتوباسیل های گرم مثبت و کاتالاز منفی شناسایی گردید و آزمونهای تکمیلی بر روی آنها انجام شد ، که نهایتاً از میان کلنی های جدا شده تنها هفت نمونه لاکتوباسیل شناسایی شد . واژگان کلیدی : پروبیوتیک ، پنیر محلی ، لاکتوباسیل ،گرمسار

چکیده مایکوتوکسین ها متابولیت های ثانویه ی قارچهای رشته ای هستند که در مراحل پایانی رشد قارچهای رشته ای تولید می شوند.آفلاتوکسین ها از مهمترین مایکوتوکسین ها هستند که عمدتا شامل g2,g1,b2,b1 می باشند،که توسط گونه های آسپرژیلوس فلاووس،آسپرژیلوس پارازیتیکوس و آسپرژیلوس نومیوس تولید می شوند.چنانچه شرایط حرارت و رطوبت مناسب باشد این قارچ ها بر روی سوبسترا های مناسب مانند دانه های غلات و خوراک طیور رشد کرده و تولید سم می کنند.در این بین آفلاتوکسین b1 آنها از همه خطرناک تر می باشد که با مصرف خوراک آلوده به آن توسط طیور گوشتی مشکلاتی در سلامتی،میزان رشد و بازدهی اقتصادی آنها ایجاد می شود و همچنین با ورود به زنجیره غذایی انسان سلامت جوامع بشری را به مخاطره می اندازد.در این مطالعه 40 نمونه دان آماده از مرغداریهای مختلف استان سمنان به صورت تصادفی اخذ شد و به وسیله ی روش الایزا که روشی سریع و حساسی می باشد،میزان آفلاتوکسین b1 اندازه گیری شد.در نتایج به دست آمده مشخص شد که تمامی نمونه ها مقادیری از آلودگی را دارند و محدوده آلودگی بین 2 میکرو گرم بر کیلو گرم تا 9.5 میکرو گرم بر کیلو گرم بود و میانگین آلودگی نمونه ها 3.54 میکرو گرم بر کیلو گرم بود که آلودگی تمام نمونه ها در محدوده مجاز برای غذای طیور گوشتی طبق استاندارد ملی ایران (10 میکرو گرم بر کیلو گرم ) می باشد.

در سالهای اخیر کیفیت و سالم بودن مواد غذایی توجه مصرف کنندگان را به خود معطوف ساخته است. امروزه اکثر مصرف کنندگان نه تنها به سالم بودن غذا و ارزش تغذیه ای ان توجه دارند بلکه در رابطه با تاثیر سلامت بخشی ان نیز علاقه مند هستند. چنین خصوصیاتی را در گروه جدیدی از غذاها تحت عنوان غذاهای عملگرا می توان پیدا کرد که حاوی محصولات پروبیوتیکی می باشند. براساس تعریف ارائه شده توسط دانشمندان و محققان، باکتری های پروبیوتیک عبارت از میکروارگانیسم های زنده ای هستند که پس از مصرف، در روده ساکن شده و اثرات مفیدی در سلامتی انسان بر جای می گذارند (گوآرنر و شاسمی 1998(??) و قاسم اوغلی و هکاران 2004) پروبیوتیک های رایج شامل گونه های مختلف باکتری های بیفیدوباکتریوم و لاکتوباسیلوس ها می باشند. مطالعات نشان داده است که این باکتری ها موجب کاهش لاکتوز، کلسترول و فشار خون می شود. از سرطان روده بزرگ، روده کوچک و کبد، از التهابات رودهای، عفونت ها، اسهال حاد و از رشد و تکثیر باکتری های مضر جلوگیری می کند. موجب بهبود و تقویت سیستم ایمنی شده وبه عمل گوارش، جذب مواد معدنی و ویتامین ها کمک می کنند (آویند و همکاران 2003، ساکسیلن و همکاران 2005، گلیلند (??)1990، شاه و جلین 1990(??) و بویلستن و همکاران 2004(?)). فراورده های تخمیری لبنی، بهترین حامل پروبیوتیک محسوب می شوند. در این میان، پنیر می تواندیکی از بهترین محصولات حامل باکتری های پروبیوتیک باشد. بالا بودن مقدار چربی پنیر و شبکه جامد آن شاید عامل افزایش زنده ماندن باکتری ها در طول نگهداری و عبور آن در بدن انسان باشد (وندرولا و همکاران 2000، گومز و همکاران 1995(??)، راس و همکاران 2002، بویلستن و همکاران 2004(?) و آنق و همکاران 2006). امکان استفاده از میکروارگانیسم های پروبیوتیک در تهیه پنیرهای مختلفی از جمله پنیر چدار (گاردینار و همکاران 1998(??)، مک بریرتی و همکاران 2001)، پنیر گودا (گومز و همکاران 1998)، پنیر کرسنز (گوبیتی و همکاران 1997(??)) پنیر کاتیج (بلانچت و همکاران (?)1996) و پنیر میناز (بوریتی و همکاران 2005(?)) بررسی گردیده است. نتایج تحقیقات وندیرولا و همکاران (2000) نشان داد پنیر آرژانتینی حامل مناسبی برای باکتری های پروبیوتیک می باشد. برقامینی و همکاران(?) (2006) تاثیر لاکتوباسیلوس اسید و فیلوس و لاکتوباسیلوس پاراکازائی را در پنیر نیمه سفت در طول رسیدن بررسی نموده و نشان دادند که تعداد باقی مانده باکتری های پروبیوتیک در طول رسیدن بیش از 107 کلنی در گرم بوده است. برتانی و همکاران (2005) تاثیر ل.پاراکازئی را بر خواص ارگانولپتیکی و خواص پنیر میناز در طول نگهداری در 5 درجه سانتی گراد به مدت 21 روز بررسی کردند و نشان دادند که تولید این نوع پنیر با لاکتوباسیلوس پاراکازئی. به عنوان غذای عملگرا بهترین پتانسیل را دارد. فیلیپس و همکاران (2006) در تهیه پنیر چدار از انواع مختلف ارگانیسم های پروبیوتیک از جمله لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس، لاکتوباسیلوس پاراکازئی، لاکتوباسیلوس کازئی، لاکتوباسیلوس رامونوس و بیفیدوباکتریوم به طور جدا و نیز بصورت ترکیب استفاده نمودند و تعداد ارگانیسم های زنده مانده را در طول مدت 32 هفته نگهداری بررسی کردند. نتایج نشان داد ل.کازئی، ل. پاراکازئی و ل.رامونوس بترتیب با داشتن تعداد 107×2، 107×6/1 و 108×9 کلنی در گرم بسیار مناسب بودند. اما تعداد بیفید و باکتریوم های زنده مانده 108×5 کلنی در گرم بیشتر از سایر باکتری های بود و تعداد ل.اسیدوفیلوس در حدود 103×6/3 کلنی در گرم کمترین مقدار بود. این مطالعه نشان داد که پنیر چدار حامل خوبی برای باکتری های پروبیوتیک تجارتی است اما باید میزان زنده ماندن ل. اسیدوفیلوس اصلاح گردد.در یک مطالعه خواص حسی پنیر چدار پروبیوتیک تهیه شده با ل.اسیدوفیلوس 4962/ل.کازئی ???/بیفیدوباکتریوم لانگوم????/ل.اسیدوفیلوس lafti/ل.پاراکازئی l26 یا باسیلوس لاکتیس lafti b94بعد ? ماه رسیدن در دمای ? درجه سانتی گراد بررسی شد.امتیازات حسی پنیرهای پروبیوتیک به استثنای پنیر های تهیه شده با ل.اسیدوفیلوس 4962.اختلاف معنی داری با پنیر کنتل داشتند.همچنین مقدار اسید استیک نیز در پنیر های پروبیوتیک بیشتر از پنیر کنترل بود(آنق و همکاران????)گومز و همکاران(??)( ????)نشان دادندزمانی که ب.لاکتیس همراه با ل.اسیدوفیلوس به عنوان استارتر در تهیه پنیر گودا استفاده می شود طعم پنیر ها بعد از ? هفته رسیدن به طور معنی داری افزایش می یابد علت آن شاید در اثر تولید اسید استیک.بیفیدو باکتر باشد. مطالعات نشان داده است که قابلیت زیستی پروبیوتیک ها در فراورده های لبنی مانند ماست و پنیر محدود می باشد.روشهای مختلفی برای حفاظت پروبیوتیک ها وجود دارد که یکی از این روشها میکرو کپسوله کردن است.میکروکپسوله کردن یک فرایند مکانیکی یا فیزیکوشیمیایی استکه در آن ذرات محتوی اجزای فعال توسط سایر مواد پوشش داده می شود.آلژینات یک هترو پلی ساکارید خطی متشکل از d-مانورونیک و l-گالاکترونیک اسید استخراج شده از انواع مختلف دانه ها یا جلبک های دریایی است.آلژینات سدیم محافظ خوبی برای پروبیوتیک های کپسوله در شرایط روده ای است(لی و هیو???? (??)وچیندریمولی و همکاران????)استفاده از آلژینات به دلیل ارزان بودن وساده بودن ونیز سازگار بودن آن با موجودات زنده مطلوب است(کلاین و همکاران(??) ???? ومارتینسینو همکاران????(??)). کپسوله کردن را میتوان برای افزایش قابلیت زیستی میکروارگانیسم ها هم در فرآورده های لبنی و هم در دستگاه گوارش استفاده کرد.نتایج حاصل از تحقیقات نشان دادکه پنیر پروبیوتیک حاوی باکتری بیفیدوباکتریوم و ل.پاراکازئی میکروکپسوله شده از نظر میزان پروتئین محلول.طعم.ظاهر.بافت ومیکروفلورطبیعی هیچ اختلافی با تیمار کنترل نداشت.بقای باکتری بیفیدوباکتریوم ول.پاراکازئی کپسوله شده به ترتیب حداقل ?و?ماه بود(لاگیز????(??))اوزر و همکاران (??)(????)در تهیه پنیر سفید آب نمکی از ب.بیفیدوم و ل.پاراکازئی کپسوله شده استفاده کردند.نتایج آنها نشان داد که این تکنیک موجب حفظ تعدادباکتری های پروبیوتیک بیش از مقدار لازم برای تامین سلامتی گردید.تعداد باکتری های پروبیوتیک غیر کپسوله تقریبا ? لگاریتمی کاهش یافتدر حالیکه تعداد باکتری های کپسوله شده فقط یک فقط یک سیکل کاهش داشت.پنیرهای حاوی باکتری های پروبیوتیک غیر کپسوله نسبت به پنیرهای کنترل دارا مقدار زیادی استالدئید ودی استیل بودند.پنیرهای حاوی باکتری های پروبیوتیک کپسوله شده دارای خواص ارگانولپتیکی مشابه کنترل بود واختلافی نداشت (یلمازتیکینو همکاران (??)????).کرایسکوپت و همکاران(??)(????)و ادیتای همکاران (????)نیز نشان دادندکه قابلیت زیستس باکتری های پروبیوتیک کپسوله شدن در ماست بیشتر از فرم آزاد بود.نظر به اینکه برای تامین سلامتی لازم است که تعداد باکتری های پروبیوتیک زنده مانده در ماده غذایی حداقل ??? کلونی در گرم یا در میلی لیتر باشد(ایشیباشی و شیمامیر(??) ????)لذا د ر این بررسی تاثیر باکتری پروبیوتیک ل.کازئی به دو فرم آزاد و کپسوله.نیز بدون استارتر تجارتی در خواص فیزیکوشیمیایی و حسی پنیر سفید ایرانی فراپالایشی و نیز ماندگاری آن در پنیر مزبور مورد بررسی قرار گرفت.

امروزه تقاضای مصرف کنندگان برای استفاده از مواد نگهدارنده طبیعی در فرآورده های غذایی منجر به تشویق محققین در جهت تولید این مواد شده است. نگهدارنده های طبیعی مانند عصاره های گیاهی و پروبیوتیک ها در حال حاضر توجه زیادی را در جهت استفاده به عنوان نگهدارنده های سالم با مدت اثر بالا در صنایع غذایی به خود جلب کرده اند. عصاره های گیاهی ذکر شده بر روی طیف وسیعی از گونه های باکتریایی از جمله لاکتوباسیلا به عنوان پروبیوتیکها اثر ضدباکتریایی دارند. در مطالعه حاضر اثر ضدباکتریایی عصاره های مذکور بر روی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و لاکتوباسیلوس کازی در محیط کشت mrs مایع مورد ارزیابی قرار گرفته است. عصاره گیاهان مذکور به روش استخراج الکلی تهیه شده و به کمک gc/ms مورد آنالیز قرار گرفت. اثر غلظت های مختلف از عصاره ها بر روی این دو باکتری با ارزیابی رشد آنها در محیط مایع mrs به همراه عصاره ها بررسی شد. نتایج حاکی از آن بود که از بین شمارش لاکتوباسیلها در روز اول و سوم آزمایش در رقت های مختلف از عصاره از نظر آماری تفاوت معناداری وجود نداشت. ولی در روز ششم شمارش لاکتوباسیلها در برخی از بیمارها اختلافات آماری معناداری را در مقایسه با گروه شاهد نشان داد. در روزهای دهم و پانزدم آزمایش هیچ رشدی در نمونه های دیده شده که نشاندهنده اثر مهاری این عصاره های گیاهی بر روی پروبیوتیکهای مذکور است.

شیر از منابع مهم تغذیه انسان است که به علت دارا بودن ترکیبات غذایی مختلف محل مناسبی جهت رشد و تکثیر میکروارگانیسم ها بوده و بسیار مستعد فساد است. بدین جهت برخی از مواقع دامداران به خاطر پوشاندن معایب شیر از جمله فساد آن و برخی اوقات جهت سود جویی بیشتر اقدام به افزودن موادی به شیر می کنند که وجود آنها در شیر تقلب محسوب می شود. در این مطالعه تعداد 100 نمونه شیر خام(60 نمونه از گاوداری های صنعتی و 40 نمونه از گاوداریهای سنتی) ،از دامداریهای منطقه ورامین با رعایت اصول نمونه گیری جمع آوری شد و تحت شرایط استریل به دانشکده دامپزشکی گرمسار منتقل گردید. بر روی هر نمونه آزمونهای بررسی باقیمانده آنتی بیوتیکها، تشخیص مواد خنثی کننده ترشی شیر، قنداضافی ،نشاسته، فرمالین، آب اکسیژنه، اسید سالیسیلیک واسیدبنزویک انجام گرفت و در نهایت نتایج بدست آمده در گاوداری های صنعتی و گاوداریهای سنتی از نظر آماری مقایسه گردیدند.ونشان دادندکه مقایسه آنتی بیوتیک ،اسیدبنزوئیک وسالیسیلیک،قند،موادخنثی کننده اسیدیته شیربا روش آماری مربع کای وفیشر ،بین دامداریهای سنتی وصنعتی اختلاف معنا داری رانشان داد.ومقایسه نشاسته،فرمالین،آب اکسیژنه با روش آماری فیشر بین دامداریهای صنعتی وسنتی اختلاف معنا داری را نشان نداد. لغات کلیدی: باقیمانده آنتی بیوتیکها-باقیمانده مواد افزودنی- ورامین- شیر خام

چکیده: در این بررسی میزان وقوع کیست هیداتیک در نشخوارکنندگان کوچک کشتارشده در کشتارگاه تربت حیدریه در طی چهار فصل(از تابستان 90 تا بهار91) مورد مطالعه قرار گرفت و به تفکیک مجموعا 3200 رأس گوسفند و 800 رأس بز از نظر آلودگی به کیست هیداتیک بررسی شدند. ابتدا مشخصات دام کشتار شده یادداشت می شد وبا توجه به تهیه پرسشنامه دقت گردید تا منشاء دامهای مورد بررسی از شهرستان تربت حیدریه باشند. در صورت وجود کیست هیداتیک مشخصات دام آلوده و محل قرارگیری کیست ثبت می گردید. از مجموع 3200 رأس گوسفند کشتار شده 461 رأس(40/14%) آلوده به کیست هیداتیک بودند، آلودگی کبد به کیست هیداتیک (87/4%)، ریه (13/3%)، کبد-ریه (40/6%) بود. از مجموع 800 رأس بز کشتار شده 117 رأس(60/14%) آلوده به کیست هیداتیک بودند، آلودگی کبد به کیست هیداتیک (75/3%)، ریه (5/1%)، کبد-ریه (35/9%) بود. در طی این دوازده ماه حدود 238 کیلوگرم کبد و 244 کیلوگرم ریه ضبط و معدوم گردید که مجموعا به مبلغ روز حدود 32220000ریال ضرر و خسارت بر اقتصاد دامپروری این شهرستان وارد آمده است. بنابراین با توجه به مشترک بودن این بیماری بین انسان ودام و خسارات اقتصادی وارد شده به صنعت دامپروری باید روشهای پیشگیری و کنترل دقیقتری در زمینه این بیماری در شهرستان تربت حیدریه اعمال شود. کلید واژه ها کیست هیداتیک، هیداتیدوزیس، نشخوارکنندگان کوچک، تربت حیدریه

باکتری های اسید لاکتیک از دیرباز نقش مهمی در تکنولوژی مواد غذایی داشته و تاریخچه ای طولانی از مصرف آنها توسط انسان به منظور تولید و نگهداری غذا وجود دارد. مطالعات زیادی در رابطه با اثرات مفید سویه های مختلف باکتری های اسید لاکتیک در انسان و حیوانات و توصیف مکانیسم اثر آنها در لوله گوارش انجام شده است . در این تحقیق تعداد 40 نمونه از لبنیات محلی گرمسار (شامل پنیر،ماست ،دوغ و کشک ) با رعایت اصول بهداشتی در ظرف های درپوش داری که قبلاً استریل شده بود جمع آوری و در کم ترین زمان ممکن آزمایشات لازم روی آنها انجام گرفت. میانگین شمارش لاکتوباسیلها در نمونه های ماست cfu/ml107 ×5 ، پنیر cfu/gr106 ×6/5،کشک cfu/ml108 ×1و دوغ cfu/ml106 ×9 گزارش گردید. ازمجموع 40 نمونه 24 لاکتوباسیل جداسازی شد ، که 7 نمونه متعلق به سویه l.gasseri، 4 نمونه متعلق به سویه l.fermentum وl.animalis ، 5 نمونه متعلق به سویه l.farciminis ،1 نمونه متعلق به سویه l.reuteri و l.buchneri و 2 نمونه از سویه ها متعلق بهl.brevis بودند بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی به کمک روش دیسک انجام گرفت ، به این ترتیب که دیسک آنتی بیوتیکهای زیر با غلظت های مشخص تهیه شد : آموکسی سیلین (mg10) ، آمپی سیلین (mg10) ، سفازولین (mg30) ، کلیندامایسین (mg2) ، تری متوپریم سولفامتاکسازول (mg25/1) ، اریترومایسین (mg15) ، جنتامایسین (mg10) ، نیتروفورانتوئین (mg300) ، اکسی تتراسایکلین (mg30) ، پنی سیلین g (iu10) ، تتراسایکلین (mg30) ونکومایسین (mg5) . بعد از کشت سویه ها بر روی پلیتهای حاوی محیط mrsa که حاوی دیسکهای آنتی بیوتیکی بودند و گرمخانه گذاری در شرایط بی هوازی هاله های عدم رشد توسط کولیس متحرک اندازه گیری شده و نتایج به صورت مقاوم (r) ، نیمه حساس (ms) و حساس (s) مطابق با روش چارتریز و همکاران (1998) بیان گردید. همه سویه ها به آموکسی سیلین،آمپی سیلین،سفازولین،کلیندامایسین، اریترومایسین،نیتروفورانتوئین،اکسی تتراسایکلین،پنی سیلین gوتتراسایکلین حساس بودند.همه سویه ها به جنتامایسین، ونکومایسین و تری متوپریم سولفامتاکسازول مقاومت بودند و درصدی از حساسیت نسبی به پنی سیلین g نیز مشاهده شد. بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های لاکتوباسیل جدا شده از لبنیات سنتی علاوه بر حفظ ذخایر پروبیوتیکی ، می تواند از بروز بسیاری مقاومتهای آنتی بیوتیکی نادر و ناخواسته جلوگیری کند. واژگان کلیدی: مقاومت آنتی بیوتیکی - لاکتوباسیل - لبنیات محلی- گرمسار

تحقیق حاضر در پاییز سال 1389 به منظور تعیین غلظت فلزات سنگین (مس، سرب، روی) در بافت عضلانی ماهی پوزانک (alosa caspia ) در ساحل بابلسر انجام گرفت. اهداف مورد نظر، مقایسه نتایج غلظت با گونه های دیگرماهیان دریای خزر و سایر مناطق و همچنین مقایسه با استانداردهای جهانی who)و nhmrcوuk و... (جهت حصول اطمینان از بلامانع بودن مصرف انسانی بود. در این راستا نیز، برآورد ریسک خطر مصرف این گونه از ماهیان برای افراد خردسال و بزرگسال محاسبه گردید. بدین منظور بافت عضلانی 40 نمونه تصادفی ماهی پوزانوک صید شده تفکیک گردید. ابتدا پس از بیومتری بافت عضلانی توسط تیغ اسکالپل جدا و نمونه را خشک کرده و بطریق هضم اسیدی نمونه آماده سازی شده توسط دستگاه جذب اتمی غلظت فلزات اندازه گیری گردید. نتایج غلظت فلزات سنگین (0.012<),pb(4/0 ) ,zn (013/0) cu بر حسب میکروگرم بر گرم وزن خشک (ppm dw) اندازه گیری گردید. و نتایج با استفاده از نرم افزار spss تجزیه و تحلیل گردید. از ضرائب همبستگی پیرسون (pearson) به منظور بررسی روابط میان میزان تجمع فلزات در بافت عضله و برخی پارامترهای بیومتریک ماهی ها (وزن، طول کلی و طول فورک) استفاده شد. همچنین آزمون (t) paired-samples test بین دوجنس نر و ماده از دیدگاه تجمع فلزات در بافت عضله مورد بررسی قرار گرفت. مقایسه مقادیر بدست آمده با استاندارد سازمان بهداشت جهانی نشان داد که مقدار فلزات سنگین سرب، روی و مس ازحد مجاز سازمان بهداشت جهانی کمترمی باشد. با محاسبه thq نسبت دوز تعیین شده آلاینده به سطح دوز مرجع نسبت کمتر از 1 را برای فلزات (سرب، مس و روی )در افراد بزرگسال و خردسال نشان داده است. بنابر این مصرف ماهی پوزانوک دریای خزر خطری برای سلامت افراد ندارد.

اکینوکوکوس گرانولوزوس یکی از شایع ترین و مهم ترین انگل های نشخوارکنندگان در سراسر دنیا است که این گونه دام ها به عنوان میزبان واسط نوزاد این سستود می باشند. هیداتیدوزیس از بیماری های انگلی مشترک انسان، دام، گوشتخواران اهلی و وحشی می باشد. بیماری در انسان موجب ضایعات و آسیب های عضو شده و گاهی منجر به مرگ می گردد. هیداتیدوزیس در حیوانات به خصوص دام ها موجب زیان های اقتصادی فراوان می شود. لذا تعیین میزان آلودگی نشخوارکنندگان کوچک به کیست هیداتید و تعیین خسارات اقتصادی ناشی از ضبط اندامهای آلوده می تواند اطلاعات مفیدی را در اختیار سازمان دامپزشکی و سایر ارگان های ذیربط قرار دهد. این مطالعه به روش مقطعی و توصیفی بر روی 14884 رأس گوسفند و بز ذبح شده در کشتارگاه شهرستان دامغان در طول یک سال، از تیرماه سال 90 تا خرداد ماه سال 91، بروی گوسفند و بز صورت پذیرفت. دام ها پس از ذبح از نظر ابتلا به کیست هیداتیک در کبد و ریه مورد بررسی قرار گرفتند. این بررسی در تمام فصول صورت گرفت و آمار کل دام های ذبح شده و دام های آلوده و اندام های آلوده به کیست هیداتیک (کبد و ریه) در ماههای مختلف به تفکیک بررسی شده و مورد ارزیابی قرار گرفتند. طبق آمار شبکه دامپزشکی شهرستان دامغان در سال 90 تعداد 212274 رأس دام در نواحی مختلف شهرستان پراکنده اند. چون استان سمنان یک از استان هایی است که بیشترین میزان ابتلا به کیست هیداتیک انسانی در کشور را دارا است، و همچنین آلودگی 60 درصدی سگ های ولگرد منطقه دامغان با توجه به سیکل زندگی انگل، پیش بینی این مطلب را که آلودگی در دام های منطقه دارای آمار قابل توجهی است را آسان می سازد. در بررسی حاضر 4/5% گوسفندان و 8/3% بزان مورد بررسی ، آلوده به کیست هیداتیک بودند. میزان آلودگی در استان هایی که سرد و معمولاً بارانی هستند تقریباً با این بررسی نزدیکی دارد.، این امر می تواند به خشک بودن خاک و تعداد زیاد روز های آفتابی در دامغان و ماه های زیاد سرد و یخبندان در استان های غربی مربوط باشد، زیرا هر دو عامل بر روی تخم انگل اثر کشندگی دارند. علت اختلاف میان رقم گزارش شده در این بررسی با استان های غربی کشور، می تواند دلایل مختلفی نظیر نوع اقلیم آب و هوایی، اختلاف درجه حرارت منطقه و غیره داشته باشد. عواملی مثل شیوه پرورش دام که در دامغان اغلب دام ها در شرایط غیر بهداشتی و کاملا سنتی و در تماس مستقیم با سگ پرورش داده می شوند، وجود کشتارگاه های سنتی و غیر بهداشتی که خود منبع مناسبی برای شیوع آلودگی است، به علاوه فرهنگ مردم دامغان که قربانی کردن دام ها یکی از عادات مرسوم و متداول آن ها است و در مراسم مختلفی مثل اعیاد، سوگواری ها، جشن ها و ... دام ها به طور غیر بهداشتی کشتار می شوند و حتی بسیاری از خانواده ها به عنوان هدیه برای یکدیگر دام زنده را هدیه می دهند. این عوامل به علاوه عدم استقبال بسیاری از دامداران به رعایت اصول پیشگیری، کنترل درمان بیماری های انگلی و مشخصاً هیداتیدوزیس میزان وقوع بیماری را در این منطقه افزایش داده است. متأسفانه به علت عدم آشنایی بعضی از دامداران منطقه با سیکل این بیماری، مشاهده می شود که اندام های آلوده و غیر قابل مصرف را به جای معدوم کردن به سگ های گله می دهند و یا در معرض تغذیه سگ های ولگرد قرار می دهند که این امر خود کمک قابل توجهی به تکامل سیکل انگل و افزایش وقوع بیماری می کند. هر چند بی انصافی است که تلاش بخش های درمانی دولتی و خصوصی در شهرستان را برای کم کردن و کنترل میزان وقوع بیماری نا دیده بگیریم ولی به دلیل عدم وجود گزارش های قبلی در این مورد نمی توان قضاوت درستی در مورد میزان موفقیت این اقدامات داشت.