این پژوهش با هدف تعیین تأثیر مداخلات شناختی- رفتاری بر مشکلات رفتاری، عزت نفس وخودکارآمدی دختران نوجوان محروم از پدر اجرا شد. پژوهش از نوع نیمه تجربی و طرح آن به صورت دو گروهی همراه با سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری (1 ماهه) بود. جامعه ی آماری شامل دختران نوجوان محروم از پدر مقطع متوسطه شهرستان شاهین شهر در سال 90 بود که از میان آنها، 30 نفر به شیوه ی نمونه گیری دردسترس انتخاب و با روش تصادفی در گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابزار سنجش، پرسشنامه توانایی ها و مشکلات گودمن، مقیاس عزت نفس روزنبرگ و مقیاس خودکارآمدی شوارتزر و جروسالم بود. در گروه آزمایش 8 جلسه مداخلات شناختی-رفتاری (هر جلسه 90 دقیقه) اجرا شد. داده ها از طریق تحلیل کوواریانس و با استفاده از نرم افزار spss-15 تحلیل شدند. نتایج پژوهش، بیانگر آن بود که مداخلات شناختی- رفتاری میزان مشکلات رفتاری دختران نوجوان محروم از پدر در مرحله پس آزمون و پیگیری، بطور معناداری کاهش داده است (05/0 p). هم چنین این نتیجه در مورد همه زیرمقیاس های مشکلات هیجانی، مشکلات سلوک، بیش فعالی و مشکل با همتاها در مرحله پس آزمون و پیگیری صادق بود. نتایج همچنین نشان داد که مداخلات شناختی- رفتاری میزان عزت نفس و خودکارآمدی دختران نوجوان محروم از پدر در مرحله پس آزمون و پیگیری، بطور معناداری افزایش داده است (01/0 p).