ارتباطات با موجودیت یافتن انسان آغاز شده است. از آنجا که استفاده از مهارتهای ارتباطی در کسب اهداف آموزشی از جمله اثربخشی مدارس تاثیر چشمگیری دارد، لذا پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه مهارتهای ارتباطی مدیران و اثربخشی مدارس متوسطه دخترانه ناحیه 1و2 شهر کرمان اجرا شده است. برای سنجش مهارت ارتباطی از پرسشنامه بارتون جی- ای و برای سنجش اثربخشی از پرسشنامه اثربخشی مدارس رابینز و دفت استفاده شده است. جامعه آماری شامل همه مدیران و معاونین مدارس متوسطه دخترانه ناحیه 1و2 بوده که تعداد آنها 150 نفر می باشد. برای نمونه گیری از روش تمام شماری استفاده شده است. روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونهای همبستگی اسپیرمن و تا و b کندال، خی دو پیرسون و آزمون من ویتنی استفاده شده. نتایج حاصل از این تحقیق را می توان به شرح زیر خلاصه کرد. 1- مهارت ارتباطی بیشتر مدیران(4/61%) در حد متوسط، همچنین نمره اثربخشی بیشتر مدیران (8/92%) در سطح بالا می باشد. 2- ضرایب همبستگی اسپیرمن وتا وbکندال بین متغیرهای مهارت ارتباطی و اثربخشی نشان داد بین دو متغیربا توجه به ضرایب همبستگی، رابطه وجود دارد و با افزایش مهارت ارتباطی مدیران، اثربخشی مدارس آنها افزایش پیدا می کند3- بین متغیرهای مهارت کلامی، شنودموثرو بازخورد با اثربخشی رابطه وجود دارد. 4- بین متغیر فردی سن با مهارتهای ارتباطی و اثربخشی رابطه وجود ندارد 5- بین متغیر سابقه مدیریت با مهارتهای ارتباطی و اثربخشی رابطه وجود دارد 6- بین متغیر میزان تحصیلات با مهارت های ارتباطی رابطه وجود دارد ولی بین میزان تحصیلات با اثربخشی رابطه وجود ندارد 7- همچنین توزیع مهارتهای ارتباطی مدیران و اثربخشی مدارس در رشته تحصیلی مدیریت آموزشی و سایر رشته ها تفاوت معناداری ندارد به عبارت دیگر یکسان است