نام پژوهشگر: مریم اکرمی
مریم اکرمی سید مسعود همام
توده گرانیتوئیدی چاه یوسف در72کیلومتری شرق گناباد و در مختصات جغرافیایی با طول"7220?34شرقی وعرض"3715?59شمالی قرار دارد. این منطقه در شمال بلوک لوت واقع شده است. سن این توده نفوذی به دوره کرتاسه پایینی نسبت داده می شودکه با امتداد شمالی–جنوبی در داخل سنگ های رسوبی و دگرگونی منطقه نفوذ کرده و سنگ های با مشخصات دگرگونی مجاورتیرا به وجود آورده است. ترکیب سنگ های این توده نفوذی در محدوده مونزوگرانیت تا سینوگرانیت قرار می گیرد.مطالعات پتروگرافی و صحرایی نشانگر آنست که کانی های سازنده این سنگ ها شامل:کوارتز،پلاژیوکلاز،ارتوز،بیوتیت،کلریت،موسکویت،سرسیت،کلسیت وکانی های اپک می باشدوبافتهای اصلی آنها عبارتند از: هپیدیومورف گرانولار و پورفیری. بر اساس مطالعات ژئوشیمیایی ماگمای سازنده آن متعلق به سری کالکوآلکالن پتاسیم بالا بوده و از نظر شاخص اشباع آلومین در قلمرو پرآلومین تا متاآلومین واقع می شود.در نمودارهای عنکبوتی غنی شدگی عناصر ناسازگار la,k,th,rb وآنومالی منفی عناصر ti,nb,sr,ba بیانگر ایجاد ماده مذاب حاصل از منشاء پوسته ای است. بر اساس مطالعات صحرایی، پتروگرافی و ژئوشیمیایی سنگ های توده نفوذی مورد مطالعه در زمره گرانیتوئیدهای نوع sقرار می گیرد. این توده گرانیتوئیدی احتمالا در مرحـــــله پایانی فاز کوهـــــزایی مربوط به کرتاســــــه در بلوک لوت به وجود آمده است و مذاب مادر آن در موقعیت بعد از برخورد و در اثر فشردگی لیتوسفر تحتانی وذوب بخشی متاگریواک ها ایجاد شده است.