یکی از روشهای اندازه گیری غیرفعال سطح پرتودهی گاز رادن در بازه های زمانی طولانی استفاده از ssntd یا آشکارسازهای ردپای هسته ای حالت جامد است. رادن ذرات آلفا گسیل می کند که در ssntd به شکل ردپای نهان ثبت می شود. از انواع این آشکارسازها می توان به فیلمهایی از جنس پلی کربنات اشاره کرد. از آنجاییکه ماده اصلی سازنده لوحهای فشرده پلی کربنات و از طرفی ساختار مولکولی پلی استرها همچون پلی کربنات ها طویل است پس می توان انتظار داشت که رادون و دخترانش دارای تأثیر مشابه بر روی لوحهای فشرده و فیلمهای رادیولوژی و mri ( که نوعی پلی استر هستند) باشند. در این تحقیق تأثیر گاز رادون-220 و رادن -222 بر دو نمونه متفاوت پلی استر (فیلم رادیولوژی و فیلم mri) و یک نمونه پلی کربنات ضخیم (لوح فشرده) مورد بررسی قرار گرفته شد. بدین منظور پنج مارک مختلف فیلم رادیولوژی و فیلم mri که پایه آنها پلی استر است و چهار مارک مختلف لوح فشرده انتخاب شدند . از آنجاییکه برای استفاده از آنها به عنوان آشکارساز ردپای خورشی حالت جامد نیاز به منحنی کالیبراسیون است، با استفاده از چشمه استاندارد رادن-222 به انجام کالیبراسیون برای یک مارک خاص از هر کدام پرداختیم. همچنین یافتن شرایط بهینه خورش الکتروشیمیایی از اهداف این تحقیق بوده است. پس از انجام مراحل بالا نمودار کالیبراسیون برای این نوع فیلم ها به دست آمد. ضرایب کالیبراسیون نمونه فیلم رادیولوژی، فیلم mri و لوح فشرده نسبت به رادون-222 به ترتیب برابر با (cm-2kbq-1d-1m3) 591/0 ± 767/8 ، (cm-2kbq-1d-1m3) 25/1 ± 19/12 و (cm-2kbq-1d-1m3) 09/0 ± 36/0 به دست آمد و حساسیت آنها نسبت به رادون- 220 به ترتیب برابر با (cm-2kbq-1d-1m3) 6 /0 ± 028/0، (cm-2kbq-1d-1m3) 013/0 ± 178/0 و (cm-2kbq-1d-1m3) 00013/0 ± 0024/ تخمین زده شد.