چکیده در این تحقیق دو دیدگاه برای طبقه¬بندی داده¬های سونار غیرفعال بر مبنای روش¬های زمان-فرکانس¬ ارایه شده است. گیرنده¬های سیستم¬ سونار غیرفعال با دریافت سیگنال¬های آکوستیکی ساطع شده به وسیله¬ی شناورها سعی به طبقه¬بندی آنها می¬کند. تشخیص دسته¬ی شناورها به¬وسیله¬ی سیگنال ساطع شده به دلیل وجود نویزهای مختلف و تغییرات غیر قابل پیش بینی در محیط آب کار پیچده¬ای به شمار می¬آید. در این تحقیق با بهره¬گیری از روش زمان-فرکانس تبدیل فوریه¬ی کسری زمان-کوتاه (stfrft) و تکنیک¬های کاهش ابعاد و استخراج ویژگی یک سیستم طبقه¬بندی سیگنال¬های سونار غیرفعال با نام stfrftlda ارایه شده است. از مزایای این سیستم در مقایسه با سیستم¬های طبقه-بندی پیشین به کارگیری تبدیل فوریه¬ی کسری است که درجه¬ی آزادی و انعطاف پذیری سیستم را افزایش می¬دهد. نتایج حاکی از آن است که سیستم طبقه¬بندی بر مبنای روش پیشنهادی در مقایسه با روش متداول (stft) صحت طبقه¬بندی سیستم را می¬تواند تا % 88/8 بهبود بخشد. دیگر روش ارایه شده در این تحقیق ارایه¬ی سیستم طبقه¬بندی بر مبنای روش زمان-فرکانس متداول تبدیل فوریه¬ی زمان-کوتاه (stft) و تکنیک کاهش بعد و ویژگی¬های تیمبر می¬باشد، چنین سیستمی با نام stftlda-timb معرفی شده است. نتایج نشان می¬دهد که سیستم طبقه¬بندی بر مبنای روش stftlda-timb صحت طبقه¬بندی سیستم را تا% 45/8 نسبت به سیستم طبقه¬بندی بر مبنای روش stft افزایش می¬دهد.

چکیده مصرف مواد روانگردان با مصرف تریاک از زمان تمدن سومری ها که آن را گیاه لذت می نامیدند، پیشینه ای 7000 ساله دارد. مورفین درسال 1806 به عنوان مشتق تریاک وهروئین در سال 1874 شناخته شد. اثر تسکینی خوب این مواد باعث شد که آن را داروی الهی بنامند. هدف از این تحقیق بررسی اثر تمرین شنا در دوره ترک اعتیاد بر هورمون های تیروئیدی موش های صحرایی معتاد بود. بدین منظور 91 راس موش صحرایی نژاد اسپراگودوالی به طور تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. فرایند معتاد شدن موش های صحرایی هشت روز پس از سازگاری با محیط آزمایشگاه آغاز شد. شروع مداخلات تجربی شامل برنامه تمرینی و تزریق متادون، هشت روز پس از نگهداری موش های صحرایی صورت گرفت. موش های صحرایی به طور تصادفی به هفت گروه شامل (1)هشت هفته تمرین شنا، (2)هشت هفته مصرف متادون، (3)هشت هفته ترکیب تمرین شنا همراه با مصرف متادون، (4)چهار هفته مصرف متادون و چهار هفته عدم مصرف متادون، (5)چهار هفته مصرف متادون و چهار هفته تمرین شنا، (6)چهار هفته مصرف متادون و تمرین شنا و چهار هفته تمرین شنا بدون مصرف متادون و (7)کنترل تقسیم شدند. به گروه های تمرین شنا و ترکیب تمرین شنا همراه با مصرف متادون، سه روز در هفته تمرین شنا (به مدت 15 دقیقه شنا کردن در داخل وان ویژه شنای موش های صحرایی) داده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون تحلیل واریانس دو راهه همراه با آزمون تعقیبی lsd) تجزیه وتحلیل شدند(05/0=?. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق نشان داد که تمرین شنا (07/0=p) و مصرف متادون (18/0=p) اثر معنی داری بر تیروکسین موش های صحرایی ندارد. تمرین شنا (01/0=p) اثر معنی داری بر تری یدوتیرونین موش های صحرایی دارد با این وجود و مصرف متادون (14/0=p) اثر معنی داری ندارد. نتایج ازمون تعقیبی lsd می دهد که هشت هفته تمرین شنا نسبت به هشت هفته مصرف متادون (01/0=p) و همچنین چهار هفته مصرف متادون و چهار هفته عدم مصرف متادون (007/0=p) اثر بیشتری بر کاهش تری یدوتیرونین دارد و همچنین چهار هفته مصرف متادون همراه با تمرین شنا و چهار هفته تمرین شنا بدون مصرف متادون در مقایسه با چهار هفته مصرف متادون و چهار هفته عدم مصرف متادون اثر بیشتری بر کاهش تری یدوتیرونین دارد (04/0=p). همچنین تمرین شنا (17/0=p) و مصرف متادون (36/0=p) اثر معنی داری بر محرک تیروئید موش های صحرایی ندارد.

سیاه زخم توسط باکتری گرم مثبت و اسپوردار باسیلوس آنتراسیس، ایجاد می شود. سم سیاه زخم از سه پروتئین آنتی ژن حفاظتی(pa)، فاکتور کشنده(lf) و فاکتور ادم(ef)، ساخته می شود. واکسن های کنونی علیه سیاه زخم،از pa بعنوان جزء اصلی خود استفاده می کنند، چونکه pa ایمنی حفاظتی ایجاد می کند. ایمنی زایی با این واکسن ها ممکنست که اثرات جانبی را القا کند و به منظور حفظ ایمنی، نیاز به چندین دوز یادآور می باشد. بنابراین به یک واکسن پیشرفته، ایمن، موثر و ارزان علیه سیاه زخم نیاز است. هدف از این تحقیق کلون و بیان ژن آنتی ژن حفاظتی باسیلوس آنتراسیس بصورت پروتئین فیوژن با mbp در باکتری e.coli بود. ژن آنتی ژن حفاظتی در وکتور pmal-c2x کلون گردید و این ساختار در سویه میزبان e.coli dh5∝ بیان شد. بیان آنتی ژن توسط روش های sds-page و وسترن بلات نشان داده شد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که پلاسمید نوترکیب pmal-c2x، آنتی ژن حفاظتی را بصورت کارا بیان می کند و می توان از آن بعنوان یک حامل مناسب جهت تولید آنتی ژن pa به منظور استفاده در کیت های تشخیصی و نیز واکسیناسیون استفاده کرد.