چکیده : این پژوهش با هدف تعیین ارتباط بین خود تنظیمی و عزت نفس با تاب آوری در نوجوانان مقطع دبیرستان شهر برازجان انجام شد. و یک طرح تحقیقی توصیفی بود. آزمودنی های پژوهش 200 نفر بودند که از میان دانش آموزان دبیرستانهای دخترانه و پسرانه به شیوه نمونه گیری خوشه ای به صورت تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس های خود تنظیمی srq و عزت نفس کوپر اسمیت و تاب آوری کانر (کونور) و دیوید سون استفاده شد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون بین خود تنظیمی و عزت نفس با تاب آوری ، نشان می دهد که خود تنظیمی و عزت نفس عمومی و عزت نفس اجتماعی و عزت نفس تحصیلی با تاب آوری رابطه مثبت و معناداری دارد. اما بین عزت نفس خانوادگی با تاب آوری رابطه معناداری وجود ندارد. و همچنین نتایج رگرسیون گام به گام برای تعیین میزان تأثیر خود تنظیمی و عزت نفس بر تاب آوری نشان داد عزت نفس اجتماعی (16/0)، خود تنظیمی (20/0) و عزت نفس عمومی (22/0) قدرت پیش بینی کنندگی تاب آوری دارد. و عزت نفس خانوادگی و تحصیلی دارای قدرت پیش بینی تاب آوری نبودند. با تکیه بر این یافته ها می توان دریافت، نوجوان برخوردار از خود تنظیمی و عزت نفس بالا از فرصت و امکانات بیشتری برای خود مختاری ، خود بیانگری ، خود آگاهی ، خود گردانی و خود افزایی برخوردار بوده که این سازه های روانشناختی برتاب آوری فرد تأثیر می گذارد. کلید واژه : خودتنظیمی، عزت نفس، تاب آوری .