هدف اصلی این پژوهش «مقایسه ی سازه های شخصی مدیریت در میان مدیران کم تجربه و باتجربه آموزش و پرورش شهر سنندج» است. در این پژوهش از روش تحقیق کیفی از نوع مطالعه ی موردی استفاده گردیده است. جامعه ی آماری پژوهش شامل کلیه ی مدیران آموزش و پرورش شهر سنندج– ناحیه یک و ناحیه دو- که در سال تحصیلی 91-90 مشغول به خدمت بودند، است که مطابق با آمار ارایه شده از سوی اداره کل آموزش و پرورش شهر سنندج، تعداد کل این مدیران (257) نفر می باشند. نمونه گیری به روش مبنی بر هدف و با استفاده از شیوه ملاکی انجام شد. هم چنین تعداد نمونه ها متناسب با روش شبکه فهرستگان که غالباً برای نمونه هایی با اندازه های کوچک، کاربرد دارد، تعداد 43 نفر مدیران کم تجربه و با تجربه -23 نفر ناحیه یک و 20 ناحیه دو- انتخاب گردیدند. گرد آوری داده ها با استفاده از مصاحبه نیمه ساختار یافته و به وسیله ماتریس شبکه فهرستگان انجام شده است. در نهایت تعداد (575) سازه شخصی- (52/56) درصد را مدیران کم تجربه و (47/43) درصد آن را مدیران باتجربه- در طی 43 مصاحبه استخراج گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل محتوا (با واحد تحلیل موضوع) استفاده شد. داده های به دست آمده از سیستم سازه های شخصی مدیران در چهار مقوله اصلی و 13زیر مقوله دسته بندی شدند، که عبارت بود از مقوله های اخلاق؛ ارتباط؛ ویژگی های شخصی و عقلانی- عملیاتی. یافته-های حاصل از این مطالعه، برای دو گروه مدیران نشان می دهد، که مقول? ارتباط بیش از مقوله های دیگر برای دو گروه از مدیران- کم تجربه (36 درصد) و باتجربه (34 درصد)- در سیستم سازه های شخصی مدیران به آن پرداخته شده است. هم چنین، در میان مقوله ها، مقوله ی ویژگی های شخصی (24 درصد)؛ مقوله ی اخلاق( 3/20) و مقوله ی عقلانی- عملیاتی (69/19) برای مدیران کم تجربه به آن پرداخته شده و این نتایج برای مدیران باتجربه بعد از مقوله ی ارتباط به صورت مقوله ی عقلانی- عملیاتی (6/23)؛ مقوله ی ویژگی های شخصی (8/22) و مقوله ی اخلاق (6/19) پرداخته شده است. در مجموع سیستم سازه های شخصی مدیران از نظر توجه به معیار ها، به مقوله ارتباط بیشتر پرداخته شده است. واژگان کلیدی: سازه های شخصی مدیریت، مدیران کم تجربه، مدیران باتجربه، پیچیدگی شناختی