اسطوره ها نقش مهمی در انتقال باورهای پیشینیان به نسل های آینده دارند . با مطالع? آن ها می توان غبارهایی راکه گذر زمان، بر عقاید گذشتگان انباشته است کنار زد و به رازهایی که همچون کورسوهایی از میان تاریکی جامع? بشری سر بر آورده اند دست یافت. از سویی دیگر میان اسطوره و ادبیات پیوندی دیرینه وجود دارد . اسطوره ها جاودانگی خویش را از ادبیات یافته اند و ادبیات نیز برای غنا و اثر بخشی خویش به اسطوره ها نیازمند است.پس از انقلاب مشروطه و دگرگونی هایی که در ایران رخ داد ادبیات نیز به پیروی از دیگر دگرگونی ها درهای خویش را به روی درون مایه های تازه گشود . ازدیگر سو پدید آمدن جنبش ملی گرایی گرایش به اسطوره ها را دو چندان کرد و باعث بازتاب گسترد? اسطوره ها در ادبیات معاصر شد . آن چه در این پایان نامه می آید پژوهشی است، پیرامون کارکرد اسطوره ها در شعر معاصر فارسی، با تکیه بر آثار نیما ، اخوان ثالث ، سیاوش کسرایی و محمدرضا شفیعی کدکنی از سال 1320 تا 1357 که در پنج فصل فراهم گردیده است؛ فصل نخست به تعریفاتی پیرامون اسطوره می پردازد و در دیگر فصل ها کارکرد-های اسطوره در اشعار هر یک از شاعران مورد بررسی قرار گرفته است.