تعاونی های ورزشی، به عنوان رویکردی کارگشا در فرایند اشتغال زایی و توسعه فرصت های شغلی مورد توجه قرار گرفته است. ترویج تعاونی های ورزشی به مفهوم اشاعه و گسترش نوآوری و ایجاد یک حرفه تازه در یکی از زیر بخش های ورزش می باشد. لذا این تحقیق با هدف شناسایی عوامل موثر بر توسعه تعاونی های ورزشی در ایران به اجرا درآمد. این پژوهش به لحاظ هدف در زمره تحقیقات کاربردی بوده و روش آن توصیفی بود. جامعه آماری تحقیق، کارشناسان ادارات کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی سراسر کشور (85=n) و صاحب نظران دانشگاهی (88=n) بودند. نمونه آماری به صورت تمام شماری از جامعه در نظر گرفته شد. ابزار تحقیق پرسشنامه محقق ساخته ای مشتمل بر 33 گویه، بر اساس شاخص پنج ارزشی لیکرت تنظیم گردید. روایی محتوایی پرسشنامه با استفاده از نظر اساتید مدیریت ورزشی تأیید شد. ضریب پایایی برای نمونه کارشناسان تعاون 91/0 و برای صاحبنظران دانشگاهی 94/0 بدست آمد. جهت تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق از آزمون های کلموگروف-اسمیرنف، آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیریهای مکرر، آزمون مقایسه ای بونفرونی و از آزمون t مستقل در سطح معنی داری 05/0 ?? با نرم افزار آماری 17spss استفاده شد. یافته ها نشان داد به منظور توسعه تعاونی های ورزشی عوامل حمایتی-تشویقی ، قانونی-ساختاری و آموزشی به نسبت عوامل فناوری اطلاعات و ارتباطات و اطلاع رسانی-فرهنگی اولویت بیشتری دارند با این وجود همه عوامل مورد بررسی در توسعه تعاونی های ورزشی دارای اهمیت بوده و بین دیدگاه کارشناسان تعاون و صاحب نظران دانشگاهی تفاوت معنی داری دیده نشد. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که توسعه تعاونی های ورزشی نیازمند ساز و کارهای حمایتی چون ارائه تسهیلات ویژه به تعاونی های ورزشی برتر و رفع موانع ساختاری از جمله تسهیل و بهبود فرایند اعطای تسهیلات بانکی و تسهیل روند قانونی راه اندازی شرکت های تعاونی و همچنین ارتباط بین نظام های آموزشی و محیط کار می باشد.