هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه باروری و بهزیستی ذهنی زنان متأهل شهر ساری میباشد. این پژوهش به شیوه پیمایشی و با کمک پرسشنامه بر روی 384 نفر از زنان متأهل شهر ساری صورت گرفته است. یافتههای این پژوهش نشان داد که بین متغیرهای سن ازدواج، تحصیلات، روابط اجتماعی، وضعیت سلامت، شغل، مشارکت اجتماعی، میزان وسایل رفاهی، درآمد، طبقه اجتماعی و تعداد فرزندان با بهزیستی ذهنی زنان رابطه وجود دارد. بر طبق یافتههای این پژوهش بین تعداد فرزندان زنان و بهزیستی ذهنی آنها رابطه معنادار منفی وجود دارد، بدین معنا که با افزایش تعداد فرزندان زنان از میزان بهزیستی ذهنی آنها کاسته میشود. با این وجود در تحلیل چند متغیره با کنترل متغیرهای معنادار، مشخص شد که رابطه باروری و بهزیستی ذهنی رابطه پایداری نیست و این رابطه تحتتأثیر متغیرهای اجتماعی و سلامتی فرد قرار دارد. نتایج تحلیل چند متغیره نشان داد که از میان متغیرهای مستقل، متغیرهای وضعیت سلامت، مشارکت اجتماعی و روابط اجتماعی بیشترین تأثیر را بر روی بهزیستی ذهنی زنان داشتهاند.