امروزه بهره گیری از نانوساختارها موجب بهبود عملکرد سلول های خورشیدی گردیده است. در تحقیق حاضر، از روش های مختلفی برای تهیه نانوساختارهای tio2 و zno در ابعاد نانو بهره گیری شده و خواص فوتوولتائی محصولات در قالب سلول های خورشیدی رنگدانه ای مورد بررسی قرار گرفته است. نانوساختارهای گل-مانند zno از طریق روش میکروویو تهیه شده و اثر تغییر پیش ماده معدنی در این واکنش بررسی گردید. نتایج آزمایش سلول خورشیدی بازده 1/1% را برای این ساختارهای تک بعدی نشان داد. همچنین نانوذرات tio2 از طریق روش دو مرحله ای سل-ژل تهیه و اثر عامل کمپلکس شونده از طریق به کارگیری چندین نوع آمین مورد مطالعه قرار گرفت. از میان محصولات بدست آمده، بازده 1/05% بالاترین مقدار بدست آمده بود که از نانوساختارهای تهیه شده به کمک تری دودسیل آمین ایجاد گردید. در بخش نهایی، نانولوله های tio2 تهیه شده و اثر افزودن نانوذرات tio2 به دو روش مستقیم و در محلول مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که استفاده از امواج فراصوت در کنار عامل فضایی و یونی مناسب، پراکندگی یکنواختی از نانوذرات در سطح نانوتیوب ها ایجاد می گردد که بهبود خواص فوتوولتائی نانولوله ها را به دنبال دارد. در نهایت، اثر آرایش دادن نابهنجاری های سطحی نانولوله ها توسط نانوذرات مورد بررسی قرار گرفت و نشان داده شد که این فرایند موجب بهبود چشم گیری در بازده سلول های خورشیدی تابش از پشت شده و بازده را به 6/31% افزایش می دهد.

نانو ذرات مغناطیسی در جداسازی مواد زیستی مثل اسید های آمینه نقش عمده ای را بر عهده دارند. به خاطر اندازه شان این نانو ذرات می توانند سطح وسیعی را برای جذب مواد زیستی به علت نیروهای الکترومغناطیس فراهم کنند. هدف تحقیق جاری سنتز نانو ذرات مغناطیسی اکسید آهن fe3o4)) و تعیین کارایی این نانو ذرات در استخراج فنیل آلانین از محلولهای آبی می باشد. در این تحقیق دو روش متفاوت برای تهیه نانو ذرات مغناطیسی اکسید آهن استفاده شده است. اولی روش معمول هم رسوبی است که در آن از نمکهایfe+2 وfe+3 برای تهیه نانو ذرات fe3o4)) در محیط قلیایی استفاده می شود و روش دوم روش میکرو امولسیون است که در آن تاثیر استفاده ازیک سورفکتانت جدید بر میزان جذب فنیل آلانین بر سطح fe3o4)) مورد مطالعه قرار گرفته است. روش پیمانه ای جهت استخراج فنیل آلانین از محلولهای آبی مورد استفاده واقع گردید. عوامل موثر از قبیل ph، زمان تماس و غلظت فنیل آلانین مورد مطالعه قرار گرفت. میکروسکوپ الکترونی عبوری ((tem، آنالیز پراش پرتو ایکس ((xrd و طیف سنجی مادون قرمز (ftir) برای شناسایی نانو ذرات مغناطیسی سنتز شده مورد استفاده قرار گرفته است.

در این مطالعه، استخراج فاز جامد به کمک نانو ذرات اکسید روی/کیتوسان برای پیش تغلیظ و تعیین مقادیر ناچیز اورانیوم از نمونه های آبی به کار گرفته شده است. در این روش هیبریدی از الگوریتم بهینه سازی فاخته-شبکه عصبی مصنوعی به منظور توسعه مدل برای شبیه سازی و بهینه سازی استفاده شده است. ph، حجم حلال شوینده، مقدار جاذب (نانو ذرات اکسید روی/کیتوسان)، غلظت pan، سرعت جریان نمونه و حلال شوینده متغیرهای ورودی و درصد استخراج اورانیوم به عنوان متغیر خروجی در نظر گرفته شد. تحت شرایط بهینه حد تشخیص و فاکتور تغلیظ برای اورانیوم به ترتیب 5/0 و 125 میکرو گرم بر لیتر بوده است. سپس این روش جهت استخراج و اندازه گیری اورانیوم از نمونه¬های آبی به کار گرفته شد.

به منظور بررسی اثرات نانو کلات‏ها، نانوذرات و کلات معمولی اکسید آهن بر خصوصیات کمی و کیفی گیاه آفتابگردان،آزمایشی در گلخانه آموزشی- پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه زابل در سال 1392 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام گرفت. فاکتورهای مورد بررسی در این آزمایش عبارت بود از 9 تیمار کودی (نانوکلات‏ها، نانوذرات و کلات معمولی آهن) و نحوه اعمال تیمارها مورد آزمایش به دو صورت محلول پاشی و مصرف خاکی، در 4 مرحله و در فواصل 15 روزه اعمال شدند. بر اساس نتایج به‏ دست آمده، مشخص شد که نانوکلات های آهن و نانو ذرات اکسید آهن نقش بسزایی بر شاخص‏های رشد (وزن خشک و وزن تر اندام هوایی، ارتفاع بوته و تعداد برگ در بوته) و میزان محتوی کلروفیل های برگ ( a، b، کل و کاراتنویئدها) و همچنین میزان جذب عناصر غذایی اندام هوایی گیاه آفتابگردان داشتند، به طوری که تأثیر معنی‏داری (در سطح یک درصد) بر همه پارامترهای مورد بررسی داشته اند. به طور کلی تأثیر هر یک از نانوکلات‏ها، بر شاخص های اندام هوایی، میزان کلروفیل برگ و غلظت عناصرغذایی اندام هوایی گیاه آفتابگردان مثبت مشاهده شد. در مورد روش مصرف باید گفت که در هر دو روش مصرف خاکی و محلول پاشی، تأثیر تیمار نانوکلات و نانوذرات آهن بر شاخص های اندام هوایی، میزان کلروفیل برگ و غلظت عناصرغذایی اندام هوایی گیاه آفتابگردان مثبت مشاهده شد. بالاترین میزان اکثر شاخص های رشد و کلروفیل های برگ از طریق محلول پاشی بدست آمده است و این موضوع برتری روش محلول پاشی را در اکثر شاخص های رشد و کلروفیل ها و برتری روش مصرف خاکی را در اکثر عناصر غذایی اندام هوایی نشان می‏دهد.

به منظور مطالعه اثر نانوذرات دی اکسید تیتانیوم معمولی و حساس به رنگ بر روی پارامترهای رشد سورگوم علوفه ای (sorghum bicolor)، آزمایشی در گلخانه آموزشی- پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه زابل در سال 1393 به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با 3 تکرار انجام گرفت. برای اجرای این طرح روش های اعمال تیمار به عنوان فاکتور اول در 3 سطح و استفاده از هر دو نوع نانوذره به عنوان فاکتور دوم در 11 سطح (0، 1، 10، 50، 100، 500 پی پی ام نانوذرات و 0، 1، 10، 50، 100، 500 پی پی ام نانوذرات حساس به رنگ) استفاده شد. بر اساس نتایج به‏دست آمده، مشخص شد که استفاده از نانوذرات نسبت به نمونه شاهد تاثیر معنی داری در سطح 1 درصد بر شاخص‏های رشد (وزن خشک و وزن تر اندام هوایی و ارتفاع بوته) و محتوی کلروفیل های برگ (a، b، کل و کارتنوئدها)، میزان جذب عناصر غذایی اندام هوایی و همچنین فعالیت آنتی اکسیدانهای گیاه سورگوم داشته است. بطورکلی تأثیر هر یک از نانوذرات، بر شاخص های کمی، میزان کلروفیل برگ، غلظت عناصرغذایی اندام هوایی گیاه و فعالیت آنتی اکسیدانهای سورگوم مثبت مشاهده شد. در مورد روش مصرف باید گفت که در هرسه روش مصرف خاکی، آلوده کردن بذر و محلول پاشی، تأثیر تیمار نانوذرات معمولی و حساس شده به رنگ، بر شاخص های کمی، میزان کلروفیل برگ، غلظت عناصرغذایی اندام هوایی گیاه و فعالیت آنتی اکسیدانهای گیاه سورگوم مثبت مشاهده شد. بالاترین میزان اکثر شاخص های کمی وکیفی گیاه از طریق اعمال نانوذرات حساس شده به رنگ بدست آمده است و این موضوع برتری استفاده از این نانوذرات را نشان می دهد.

به منظور کاهش آلودگی آب های سطحی و زیر زمینی و در جهت کمینه سازی خطر بروز بیماری های ناشی از نیترات ها و فسفات ها در آب های سطحی، زیر سطحی و آشامیدنی، آزمایشاتی بصورت مجزا برای بررسی تأثیر نیتروژن و فسفر بر خصوصیات کمی و کیفی لوبیا بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در 4 تکرار در سال زراعی 93 در مرکز تحقیقات شهر همدان به اجرا در آمد. تیمارهای مورد آزمایش (آزمایش نخست) شامل 4 کود نیتروژن دار، x1 (زئولیت – en)، x2 (زئولیت – acacen)، x3 (زئولیت –hed)، x4 (کود اوره) و x0 (نمونه کنترل- عدم استفاده از کود)، و همچنین دو رقم لوبیا شامل لوبیا قرمز (phaseolus vulgarize l) و لوبیا چشم بلبلی (vigna unguiculata l.) وهمچنین درآزمایش دوم تیمارها شامل 4 نوع کود فسفر دار p1 (زئولیت –en)، p2 (زئولیت – acacen)، p3 (زئولیت – hen )، p4 (کود سوپرفسفات تریپل) و p0 (نمونه کنترل- عدم استفاده از کود)، انجام پذیرفت. نتایج نشان داد که کاربرد نانو کودهای زئولیت عامل دار شده بشدت باعث کاهش آبشویی نیترات از واحدهای آزمایشی(گلدانها) شدند. با این وجود در بین 3 نوع کود ساخته شده کود نانو زئولیت x3 با 48 درصدکاهش آبشویی نیترات نسبت به کود اوره کمترین آبشویی نیترات را به خود اختصاص داد. باتوجه به نتایج کود زئولیت x3 توانست باعث بهبود ویژگی های رشد، عملکرد اندام هوایی و خصوصیت هـای کیفـی گیاه از جمله کلروفیل، پروتئین دانه، شاخص برداشت، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیکی در گیاه لوبیا شود. نتایج آزمایش دوم نشان داد که کاربرد کودهای نانو زئولیت عامل دارشده با فسفر باعث بهبود خصوصیات کمی و کیفی گیاه لوبیا شده است. با این وجود در بین 3 نوع کود ساخته شده، کود نانو زئولیت p3 بیشترین تأثیر را در فاکتورهای اندازه گیری شده درگیاه لوبیا را به خود اختصاص داد. حال آنکه در بین ارقام لوبیا، رقم لوبیای قرمز برتری محسوسی نسبت به لوبیای چشم بلبلی از خود نشان داد. به طور کلی کاربرد نانو زئولیت های عامل دار شده نقش مفید و موثری در کاهش آبشویی نیترات و فسفات و بهبود ویژگی های رشد، عملکرد اندام هوایی و خصوصیت هـای کیفـی گیاه لوبیا دارد.

تبخیر از جمله مسایل مهم در هیدرولوژی و مهندسی منابع آب می باشد که مورد توجه محققان بسیاری قرار دارد. تبخیر آب از ذخایر سطحی علاوه بر اتلاف آبی که می تواند مورد مصرف کشاورزی و شهری قرار گیرد، موجب افزایش غلظت املاح و کاهش کیفیت آب آبیاری نیز می شود. کنترل تبخیر از سطوح آب راه حل مهمی در حفاظت آب است، زیرا معمولاً احتیاج به تأسیسات جدیدی ندارد و آب ذخیره شده نیز بدون تأخیرهای ناشی از ایجاد تأسیسات، در دسترس قرار می گیرد در بسیاری از موارد کاهش تبخیر به مراتب ارزان تر از جمع آوری و ذخیره همان مقدار آب از منابع دیگر است. بدین منظور آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی و با به بکارگیری نانوذرات مغناطیسی fe2o3 و fe3o4 و روغن گیاه جوجوبا با 4 تیمار و 3 تکرار انجام گردید که تیمارهای آزمایشی شامل غلظت های تعیین شده از نانوذرات، پس از اجرای آزمایش اولیّه (0.5سی سی fe2o3 0.02 گرم و 0.5 سی سی fe3o4 0.2 گرم)، غلظت مشخصی از روغن مورد نظر (0.5 سی سی) و همچنین آب بعنوان شاهد می باشد