نام پژوهشگر: مریم رزنی
مریم رزنی فریدون امیدی نقلبری
این پژوهش با نام بررسی نقاشان دهه ی 40 ایران شامل 5 فصل است. نحوه ی جمع آوری این رساله کتابخانه ای بوده و هدف بررسی نقاشان دهه 40 ،چگونگی شکل گیری و تحلیل آن در دوره ی مذکور بوده است . نقاشی معاصر ایران از زمان کمال الملک و پیروانش شکل نوینی به خود گرفت، سپس نگارگری جدید و نقاشی قهوه خانه را به همراه داشت. نقاشی معاصر ایران ترکیبی از گرایش های متفاوت هنری است که تحت تأثیر جریانهای اجتماعی، فرهنگی ، هنری و سیاسی شکل گرفته اند. نقاشان نوگرای دهه ی 40 با اهداف و انگیزه های قوی دستاوردهای نوینی را بنیان نهادند . در این میان بی ینال ها بر روند ثبات نقاشی نوگرا یی تأثیر نبودند .این هنرمندان توانستند با تکیه بر سنت های هنری، پلی میان گذشته و زمان معاصر بزنند و با تکیه بر عناصر بصری، ملی و مذهبی به نوآوری دست یابند. فعالیت این دسته از هنرمندان عنوان مکتب سقاخانه و نقاشیخط را به خود گرفت و این نوع نقاشی توانست در روند نقاشان بعد از خود تأثیر گذاشته و شکل گسترده تری به خود بگیرد . پژوهش این نتیجه رادر بردارد که در وضعیتی که بسیاری از هنرمندان نوگرا ماهیت سنت و مدرنیسم را آنگونه که باید درک نکرده وآنرا مورد بررسی دقیق قرار نداده بودند، البته نوآوریهای آنان در دهه ی 40 چشمگیر بوده است واژگان کلیدی: نگارگری، نقاشی قهوه خانه، نقاشی نوگرا، دهه ی 40، سقاخانه، بی ینال، نقاشیخط.