با رشد فناوری اطلاعات و ارتباطات، داده های الکترونیکی هر سازمان، مهمترین دارایی آن محسوب می شود و مراکز داده نقش مهمی در سازماندهی منابع سازمان جهت یکپارچه سازی تجهیزات، اطلاعات و برنامه های کاربردی حساس در فضایی کاملاً امن را به عهده دارند. امروزه روش ها و فناوری های زیادی برای کنترل دسترسی افراد به مرکز داده و ایجاد مرکز داده امن مطرح شده است، که هر کدام مزایا و معایبی دارند و توانسته اند تا حدود زیادی امنیت را در مراکز داده برقرار کنند، همچنین استانداردهایی مانند iso27001 برای افزایش امنیت مراکز داده مطرح شده است. یکی از این فناوری ها رادیوشناسه است که بسیار مورد توجه واقع شده و چالش های جدیدی را برای مدیریت داده مطرح می کند. اولین گام مدیریت داده های رادیوشناسه، تبدیل آنها از ماهیت دنیای فیزیکی به دنیای مجازی مطابق نیاز برنامه های کاربردی است. تنوع و طیف گسترده کاربردهای رادیوشناسه، تنوع برچسب ها، ثابت یا متحرک بودن برچسب خوان، روش های مشاهده و خواندن برچسب ها، مشخصات منحصربه فرد داده ها و زودگذر و وابسته به زمان بودن و داشتن معانی ضمنی آنها چالش هایی را برای مدل کردن داده های آن ایجاد می کند. در این پایان نامه رویکردی برای کنترل دسترسی فیزیکی مراکز داده با استفاده از رادیوشناسه جهت افزایش امنیت در این مراکز ارائه می شود که بر اساس تعیین سطوح امنیتی مناطق، تجهیزات شبکه و سایر پارامترهای موجود در مراکز داده، دسترسی های منطقی و فیزیکی را ترکیب کرده و علاوه بر افزایش امنیت، تأثیر زیادی بر قابلیت اطمینان و دسترس پذیری مراکز داده خواهد گذاشت. در این پایان نامه علاوه بر تعیین سطوح امنیتی مناطق مرکز داده و مجوزهای لازم برای دسترسی به آنها، مدل داده ای برای کاربرد رادیوشناسه در کنترل دسترسی به مراکز داده به منظور یکپارچه سازی امنیت و مدیریت پیشنهاد شده و برای ارزیابی مدل پیشنهادی از نرم افزار شبیه سازی enterprise dynamic استفاده شده است.