در این تحقیق، به توسعه مدل مکانیابی پوششی حداکثر بر اساس مدل پوشش تدریجی، تحت محدودیت های ظرفیت تسهیلات پرداخته ایم. در مدل های پوشش تدریجی، بیش از یک شعاع برای هر تسهیل در نظر گرفته می شود که بین این دو شعاع، پوشش به صورت جزیی و بر اساس یک تابع پوششی غیر افزایشی می باشد؛ اما داخل شعاع کوچکتر پوشش به صورت کامل صورت می گیرد و فراتر از شعاع بزرگتر نیز پوششی وجود ندارد و همچنین برای تسهیلات نیز ظرفیتی محدود در نظر گرفته شده است. به علت پیچیدگی ریاضیاتی مدل پیشنهادی، برای حل مسئله از الگوریتم های فرا ابتکاری استفاده نموده ایم. با توجه به ادبیات حل این مدل ها و ساختار مدل، ما از الگوریتم ژنتیک ترکیبی استفاده نموده و نتایج را ارائه کرده ایم. علاوه بر این، برای نشان دادن اعتبار جواب ها و صحت مدل، از روش بهینه سازی انبوه ذرات، بر مبنای الگوریتم های فرا ابتکاری استفاده نموده و نتایج و مقایسات،بر همگرایی دو روش حل و نیز معتبر بودن جواب های حاصله دلالت دارند.