با افزایش بار مصرفی در یک سیستم قدرت ناشی از توسعه تکنولوژی، افزایش جمعیت و نیاز روز افزون به انرژی الکتریکی و نیز ورود مصرف کنندگان جدیدی که نیاز به اتصال به شبکه دارند، لازم است تغییراتی در شبکه انتقال اعمال گردد تا این شبکه جوابگوی بار پیش بینی شده آینده باشد. به دلیل سرمایه گذاری بسیار زیاد مورد نیاز در این بخش ازصنعت برق، یافتن بهترین روش توسعه شبکه از اهمیت زیادی برخوردار است. تاکنون الگوریتمهای مختلفی برای حل مسئله توسعه شبکه انتقال پیشنهاد و ارائه شده اند. این روشها تا به امروز قادر نبوده اند تمام مسائل مورد نیاز توسعه شبکه انتقال درصنعت برق را یکجا برآورده کنند و عملا اکثر کارهای انجام شده در زمینه حل این مسئله، روی مدلهای ساده شده ای متمرکز شده اند که از مدل واقعی فاصله زیادی دارند. دلیل این موضوع، عدم وجود انعطاف پذیری کافی در الگوریتمهای ارائه شده فعلی است که استفاده آنها را در مدلهای نسبتا کامل مسئله غیر ممکن می کند. کار انجام شده در این پایان نامه حول دو محور اصلی است. از یک طرف با اعمال یک سری بهبودها در الگوریتمهای مبتنی بر فاز بهبود، حجم محاسباتی مورد نیاز برای الگوریتم کاهش داده شده است. این بهبودها شامل کاهش حجم محاسباتی مورد نیاز برای ارزیابی کفایت شبکه و همچنین وادار کردن الگوریتم به تولید پاسخهای غیر تکراری است. از طرف دیگر در این پایان نامه، الگوریتم جدیدی پیشنهاد شده است که به دلیل عدم استفاده از روشهای مبتنی بر حل مسئله برنامه ریزی خطی یا برنامه ریزی غیر خطی ، دارای انعطاف پذیری بسیار بالایی است و می توان بسیاری از قیود مورد نیاز صنعت برق را، مخصوصا در یک سیستم انحصاری، به آن اضافه کرد.