چکیده امنیت غذایی در گذشته تنها در سطح جهانی و ملی مورد توجه قرار می گرفت ؛ بر این اساس ، فقط عرضه اقلام خوراکی برای تامین امنیت غذایی مد نظر بود؛ اما بعد از تعریف بانک جهانی از امنیت غذایی در سال 1986 ، امنیت غذایی بر پایه سه رکن عرضه پایدار غذایی ، دسترسی و موجود بودن غذا استوار گردید . با توجه به این، علاوه بر ضرورت برآورد وضعیت امنیت غذایی در سطح ملی که از طریق تراز نامه های غذایی امکان پذیر است ، نیاز به تخمین وضعیت امنیت غذایی در سطح خانوار نیز احساس می شود . با توجه به این نیاز در این تحقیق سعی شده است تا با استفاده از روش شاخص استراتژی مقابله به برآوردی از وضعیت امنیت غذایی خانوار در شهرستان علی آبادکتول استان گلستان دست یابیم .به این منظور نمونه ای به حجم 400 انتخاب و با استفاده از تخصیص متناسب با حجم، تعداد 208 پرسشنامه در مناطق روستایی و تعداد 199 پرسشنامه در مناطق شهری شهرستان علی آبادکتول تکمیل گردید . پس از وزن دهی به سوالات و گزینه ها و محاسبه مقدار استراتژی مقابله در نواحی شهری و روستایی، مشخص گردید که حداکثر مقدار استراتژی مقابله در نواحی شهری 96 و حداقل آن صفر می باشد .همچنین ، مقدار حداقل و حداکثر استراتژی مقابله درنواحی روستایی به ترتیب 5/102 و صفر می باشد . نتایج این تحقیق نشان می دهد که 81/82 درصد ساکنین مناطق شهری و 15/96 درصد ساکنین مناطق روستایی حداقل از یک استراتژی مقابله در هفته استفاده می نمایند . سپس با استفاده از نرم افزار e-views به بررسی عوامل موثر بر استراتژی مقابله پرداختیم که مشخص گردید؛ عامل درآمد اثر منفی و معنی داری بر مقدار استراتژی مقابله داشته و عوامل تعداد افراد خانوار و اعتیاد سرپرست خانواراثر مثبت و معنی داری بر مقدار استراتژی مقابله خواهند داشت. کلمات کلیدی: شاخص استراتژی مقابله، امنیت غذایی، علی آبادکتول، خانوار، درآمد، اعتیاد.