چکیده یکی از موضوعات و قواعد در حوزه قرار دادهای بیع ، اعم از داخلی یا بین المللی ، چگونگی اعمال حق فسخ خریدار در فرضی است که وی توان ردّ کالایی را که در اجرای قرارداد از فروشنده دریافت کرده ، ندارد و در عین حال می خواهد از حق فسخی که به او داده شده بهره برد، بررسی تاثیر این ناتوانی در اعمال حق فسخ خریدار از منظر کنوانسیون بیع بین المللی کالا 1980 وین و حقوق ایران و فقه اسلامی با بهره گیری از منابع دست اول فقهی و حقوقی محور مطالعه این نوشتار بوده و سعی شده است به برخی پرسش های عمده در این باره پاسخ داده شود . نتایج این پژوهش حکایت از آن دارد که گرایش و جهت گیری کلی کنوانسیون به سوی پذیرش عدم جواز فسخ در صورت ناتوانی خریدار از رد کالاست. در فقه امامیه نیز در این زمینه 2 نظر متفاوت ابراز گردیده است . نظر مشهور که غالب فقهای متقدم بر آن عقیده اند این است که نا ممکن شدن رد مبیع مانع از اعمال حق فسخ است اما از دیدگاه متاخرین مانع از اعمال حق فسخ نمی باشد در حقوق ایران هم به رغم شهرتی که نظریه جواز فسخ در این گونه موارد دارد با تکیه بر مبانی و استدلال های تازه و نگاهی همسو با نیاز ها و مطالبات امروز می توان از نظریه عدم جواز فسخ دفاع کرد .