در این پروژه با استفاده از تکنیک tga و در شرایط غیرهمدما، سینتیک تخریب حرارتی حالت جامد نانو لوله های کربنی با قطر متوسط 20 - 10 نانومتر و همچنین 30 - 20 نانومتر که به روش ترسیب بخارات شیمیایی تولید شده و سپس با گروه های اسیدی عامل دار شده بودند مورد مطالعه قرار گرفت. با استفاده از روش مدل فیتینگ کوتس - ردفرن، پارامترهای سه گانه ی سینتیکی (انرژی فعال سازی، فاکتور فرکانس و مدل واکنش) نانولوله های مورد آزمایش تعیین شده و مشخص گردید که مدل واکنش 1f بوده است. نتایج روش مدل فیتینگ کوتس - ردفرن حاکی از آن است که نانولوله هایی که قطر کوچکتری دارند انرژی فعال سازی کمتری نیز خواهند داشت. از آنجایی که معمولاً در روش های مدل فیتینگ، مدل های fn بزرگ ترین رگرسیون ها را به خود اختصاص می دهند (هرچند مکانیسم واکنش از مدل دیگری پیروی کند)، از مدل های fn صرفنظر شد و با چشم پوشی از مدل های fn، مشخص گردید که مدل واکنش تخریب حرارتی حالت جامد نانولوله ها از نوع 2a بوده است. بنابراین واکنش تخریب نمونه های گفته شده از مکانیسم هسته زایی پیش می رود. در مرحله ی بعد، به کمک روش فریدمن، بستگی انرژی فعال سازی و حاصل ضرب فاکتور فرکانس در مدل واکنش با کسر تبدیل بدست آمد و اثر جبرانی (compensation effect) به طور واضح دیده شد و تک مکانیسم بودن تخریب را تأیید کرد. همچنین اثر جبرانی نشان داد که مکانیسم واکنش از نوع 2a است و نتایج روش مدل فیتینگ کوتس - ردفرن را تأیید کرد. در پایان تغییرات انرژی فعال سازی با پیشرفت واکنش با استفاده از روش های فریدمن، ازاوا و فیلین - وال و کسینجر برای هر دو نمونه نانولوله های کربنی عامل دار با اندازه قطر متفاوت مورد ارزیابی قرار گرفت.