هدف از این تحقیق بررسی روند ترمیم تاندون آشیل آسیب دیده با استفاده از پلاسمای غنی از پلاکت (prp) در مدل تجربی خرگوش می باشد.تاندون بافتی است در بدن که چه در انسان و چه در دام به علت تحت استرس و فشارهای دائمی امکان آسیب دیدگی و یا پارگی زیادی دارد و پس از عصب دیرترین التیام و بهبودی را دارا بوده و به همین علت بهبود سریعتر ان می تواند بسیار مورد توجه قرار گیرد. در این آزمایش تعداد 9 عدد خرگوش نیوزلندی را به 3 گروه 3 تایی برای آزمایش به ترتیب در روزهای 15 - 28 و 45 تقسیم کرده که در هر گروه پای راست برای آزمایش و پای چپ برای کنترل (شاهد) در نظر گرفته شد. ابتدا از قلب هر خرگوش 5 سی سی خون گرفته و در لوله آزمایش سیتراته ریخته و بلافاصله به آزمایشگاه منتقل گردید و prp هر خرگوش بدست آمده تا پس از جراحی به پای مورد نظر تزریق گردد. در اتاق جراحی خرگوش ها را بیهوش و پس از برش بر روی هر پا و خارج کردن تاندون آشیل ، تاندون گاسترونمیوس را از غلاف خارج کرده و با برش جراحی بر روی آن ضایعه ای به طول 1 سانتیمتر ایجاد نمودیم و سپس محل برش را بخیه کردیم در نهایت در گروه روز 15 بر روی هر دو پای 3 خرگوش جراحی صورت گرفته با این تفاوت که در پای راست prpتزریق شده و در پای چپ آب مقطر به موضع تزریق شد و به همین صورت در 2 گروه دیگر هم جراحی و تزریق صورت گرفت. سپس در روزهای مورد نظر خرگوش ها مقید و بیهوش کرده و از محل مورد نظر نمونه بافتی گرفته و بر روی آن آزمایشات بیوشیمی و پاتولوژی انجام شد. که در آزمایشات بیوشیمیایی میزان هگزوزآمین ، هیدروکسی پرولین و پروتوئین و در آزمایش پاتولوژی پس از تهیه مقطع بافتی لام را زیر میکروسکوپ نوری مورد مشاهده قرار دادیم در نهایت پس از مطالعه نتایج نشان داده شد که استفاده از prp تا حدودی در روند التیام تاندون آسیب دیده اثر داشته و ترمیم را بخصوص در روزهای اول پس از تزریق سرعت می بخشد.