همه دولت ها به اتکا خط مشی های عمومی اهداف راهبردی ملی کشور را رهگیری می کنند و بدین طریق حکمرانی ملی را رقم می زنند. تحقق کامل اهداف عمومی منوط به همنوایی همه خط مشی های ملی است. انسجام عمودی، افقی و زمانی چنین خط مشی هایی تخصیص بهینه منابع را در پی داشته و مشروعیت مردمی نظام سیاسی را ارتقاء می دهد. هدف این پژوهش احصاء عوامل کلیدی موثر بر عدم انسجام خط مشی های عمومی در ایران است. استراتژی پژوهشی این مطالعه دلفی است و خبرگان نظری و عملی در این باره به قضاوت نشسته اند. با ارائه نوعی طبقه بندی از عوامل کلیدی مخدوش ساز انسجام خط مشی، تحلیلی از آن ها ارائه شده و رهنمودهایی برای نظریه و عمل خط مشی گذاری عمومی ارائه شده است.