این پایان نامه گزارش ژان لوک نانسی از هگل را مورد بررسی قرار می دهد و به ویژه بر بیقراری امر سلبی متمرکز می شود. با توجه به اینکه تفکر وی غیر متافیزیکی است. این پایان نامه به ویژه بر نقشی که ژان لوک نانسی به نفی و سلب در تفکر هگل می دهد تأکید می کند. یک فیلسوف برجسته به ما دیدگاهی جدید از هگل برای زمان ما ارائه می دهد که در عین حال هم یک مقدمه برای فلسفه هگل و هم یک تصویر کاملاً جدید از تفکر او است. این اثر در خور ملاحظه به کلیت حوزه هگلی همراه با اختصار و وضوح و دقت راه می یابد ، در حالیکه نه از انسجام آن و نه از عمق آن چشم می پوشد. ژان لوک نانسی در یکی از اساسی ترین گزارش های خود، تصویری را فراهم می آورد که به همان اندازه که متقاعد کننده است، به طور شگفت انگیزی نا متعارف است و در عین حال نسبت آن را با بسیاری از برداشتهای معاصر از امر سیاسی توضیح می دهد . در اینجا هگل، نه به عنوان یک سنتزگر کاملاً بیغرض، بلکه به عنوان متفکری که آغازگر جهان معاصر است آشکار می شود. تحت بررسی نانسی هیچ بخشی از عملکرد هگل بر کنار از بررسی یا بدون بررسی مجدد، باقی نمی ماند: نه تنها مسائل زیبایی شناسی ، و تاریخ بلکه مفاهیم آزادی ، سیاست و در- جمع- بودن مورد بررسی قرار می گیرد. نانسی با به کارگیری یازده موضوع به نحو خردمندانه انتخاب شده و ضروری برای نظام پراکنده هگل درباب تفکر ـــ یعنی بیقراری، صیرورت، رسوخ، منطق، اکنون، تجلی، لرزش، حس/ معنا ، میل وخواست، آزادی و « ما » ـــ موارد دقیق و خاصی را به دلیل اهمیت فلسفی شان برای روزگار ما می پروراند. هگل نانسی متفکری است که اراده قطعی معطوف به تفلسف را در کانون توجه قرار می دهد و در راستای دستیابی به معنا به گفتگو می پردازد.