اسیدزنی ماتریسی در مخازن کربناته برای تحریک چاه ها، به منظور ترمیم چاه و تولید با شدت جریان های بالاتر صورت می پذیرد. در این روش اسید کلریدریک(hcl) به سازند صدمه دیده جهت ترمیم پوسته اطراف دهانه چاه و افزایش تراوایی در این ناحیه تزریق می گردد. اسیدزنی ماتریسی وقتی به صورت بهینه در می آید که به ازای حجم ثابت اسید تزریقی بیشترین رسوخ انجام گیرد. شدت جریان بهینه اسید وقتی است که الگوی حلالیت بوسیله کرم چاله شکل بگیرد. زیرا حلالیت سنگ از الگو های مختلفی تبعیت می کند. این الگوهای حلالیت به شدت جریان اسید، غلظت اسید، ترکیبات سنگ، دمای واکنش، نوع سیالات و توزیع اندازه حفره های سنگ مخزن وابسته است. بر اساس آزمایش های انجام شده بر روی مغزه، در شدت جریان های کم تزریق اسید سیال از الگوی حلالیت یکنواخت تبعیت می کند. به این معنی که سطح ورودی مغزه را بطور یکنواخت در خود حل می کند. با افزایش شدت جریان تزریق، کرم چاله شکل گرفته و در مغزه گسترش می یابد. در شدت جریان های بالای تزریق، کرم چاله ها شروع به شاخه دار شدن می کنند. نتایج آزمایشگاهی نشان می دهد که در این نوع از حمله اسید، عمق رسوخ اسید با افزایش شدت جریان تزریق برای حجم ثابت اسید کاهش می یابد یا اینکه حجم اسید مصرفی افزایش می یابد.