سلمان دژارا داریوش نژاد انصاری
برنامه درسی به نقشه ای مدون اطلاق می شود که در آن، آنچه را که دانشجویان باید در یک دوره آموزشی فرا بگیرند و یا تمام واحد های درسی مورد نیاز برای گذراندن آن دوره آموزشی، همچنین سر فصل های درسی، فعالیت های کلاسی، توانایی ها و مهارتهای علمی و فنی مورد انتظار از دانشجویان در پایان دوره و تغییرات مطلوب در جهت گیری ها و گرایش ها در دانشجویان در آن تعیین شده است. جدا از ماهیت تغییر پذیر نیاز های دانشجویان و جامعه، که ایجاد تغییر در تمامی سطوح برنامه درسی را ملزم می کند، رویکرد های جدید، بر سهیم کردن هر چه بیشتر دانشجویان را در پروسه تدوین و ارزیابی برنامه های درسی بخصوص در سطح آموزش عالی تاکید می کند. منطق دخالت دادن بازخورد دانشجویان در این امر پرورش حس خود جوشی و خود جهت دهی و همچنین انتقال تفکر فعالیت آموزشی و دانشگاهی با کیفیت در بین آنها است. تغییرات مورد نیاز برای بهبود کیفیت و کارایی برنامه درسی از طریق انجام مطالعات سنجش و ارزیابی کمی و کیفی برنامه درسی امکان پذیر است. مطالعه پیش رو، از روش کیفی برای ارزیابی برنامه درسی مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد رشته مترجمی زبان انگلیسی دانشگاه اصفهان استفاده کرده است. واحد های درسی مورد نیاز برای تکمیل هر مقطع تحصیلی در برنامه های درسی ذکر شده در بالا، به عنوان حوزه مورد بررسی در این تحقیق انتخاب شدند. اما از آنجا که به اعتقاد محقق، حوزه هایی چون، منابع انسانی و غیر انسانی قابل دسترس در سطح دانشکده، کیفیت فعالیت آموزشی اساتید، کیفیت مشاوره تحصیلی و غیر تحصیلی دریافتی و نحوه تخصیص زمان برای انجام فعالیت های درسی و غیر درسی از سوی دانشجویان، به صورت مستقیم و غیر مستقیم در اجرای برنامه درسی موثر اند، این موارد نیز مورد مطالعه قرار گرفتند. در این تحقیق سعی شد با دریافت و ثبت بازخورد دانشجویان در حوزه های فوق الذکر، به مسئولین مربوطه به جهت شناسایی دقیقتر نقاط ضعف و قوت برنامه های درسی مورد مطالعه و اعمال تغییرات لازم به منظور بهبود کیفیت سطح آموزش و یادگیری دانشجویان، یاری شود
