شکست پل ناشی از آبشستگی بستر (شامل پایه و تکیه گاه)، ضرورت مطالعه در مورد پیش بینی عمق آبشستگی و راه های محافظت در برابر آن را کاملاً روشن می سازد. یکی ازراه های کاهش قدرت عوامل فرسایش استفاده از یک صفحه گسترده در اطراف تکیه گاه می باشد که طوقه نام دارد. در تحقیق حاضر در کانالی مرکب (شامل کانال اصلی و سیلاب دشت)، طوقه هایی معمولی ومشبک با درصد بازشدگی 20 ، 33 و 50 درصد با عرض 2 برابر عرض تکیه گاه درمعرض دو دبی 20 و 25 لیتر بر ثانیه قرار داده شد تا تأثیر مشبک بودن طوق بر عمق آبشستگی بررسی شود. عملکرد طوقه ها در سه ارتفاع قرار گیری مختلف: روی بستر، 2 سانتیمتر بالای بستر و 4 سانتیمتر بالای بستر در شرایط آبشستگی آب زلال بررسی شد و نتایج تکیه گاه بدون طوقه با نتایج تکیه گاه با طوقه مقایسه شد. ابتدا تصور می شد طوق مشبک نتواند میزان آبشستگی اطراف تکیه گاه را در مقایسه با طوق معمولی کاهش دهد، اما نتایج نشان داد که استفاده از طوقه مشبک نه تنها میزان آبشستگی را در اطراف تکیه گاه کاهش می دهد، بلکه در بسیاری از موارد عملکرد مناسب تری نسبت به طوق معمولی دارد. در بین طوقه های مشبک، طوقه با درصد بازشدگی 33 درصد بهترین عملکرد را داشت به طوری که میزان کاهش آبشستگی طوقه مشبک نسبت به طوقه معمولی برای دبی 25 لیتر بر ثانیه و در ارتفاع های 4 و 2 سانتیمتر به ترتیب 4/9 و 4/10 درصد بود. همچنین میزان کاهش آبشستگی طوقه با درصد بازشدگی 50 درصد نسبت به طوقه معمولی در ارتفاع 4 سانتیمتر برای دبی های 20 و 25 لیتر بر ثانیه به ترتیب 3/5 و 7/4 درصد بود.