هدف از این پژوهش ،مقایسه سلامت روان و خودکارآمدی اجتماعی دختران(19-15 ساله) مادران شاغل و غیر شاغل شهر داراب بود ، روش پژوهش حاضر از نوع علی-مقایسه ای می باشد ، جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر دبیرستانی که در سال 91-90 مشغول به تحصیل بودند ، می باشد . برای انتخاب نمونه ،به علت محدود بودن دانش آموزانی که مادران آنها شاغل بودند از روش سرشماری استفاده شد و برای دانش آموزانی که مادران آنها غیرشاغل(خانه دار) بودند از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای استفاده شد . حجم نمونه 330 نفر به دست آمد (110 نفر دخترانی که مادران شاغل دارند و 220 نفر دخترانی که مادران خانه دار دارند) . ابزار مورد استفاده در این پژوهش 2 پرسشنامه بود که عبارتند از : 1- پرسشنامه سلامت روان ghq28 2- پرسشنامه خودکارآمدی اجتماعی که شامل 25 سوال است . در پژوهش حاضر ضریب پایایی پرسشنامه سلامت روان و خودکارآمدی اجتماعی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 92% و 87% برآورد شده است . تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی و آمار استنباطی صورت گرفته است که نتایج نشان داد بین سلامت روان و خودکارآمدی اجتماعی فرزندان مادران شاغل و غیرشاغل تفاوت معنی داری وجود دارد و دختران مادران شاغل از سلامت روان بهتر و خودکارآمدی اجتماعی بالاتری نسبت به دختران مادران غیرشاغل برخوردارند .